Του Γιώργου Λεκάκη
Στην υπαίθρια τοποθεσία Μαραθούσα
1 του Μέσου Πλειστόκαινου (σ.σ.: 781.000 – 126.000 χρόνια πριν - ας πάρουμε έναν μέσον όρο 500.000 χρόνων) στην Λεκάνη της Μεγαλόπολης στην Αρκαδία, τα λίθινα τεχνουργήματα συνδέονται, χωρικά και στρωματογραφικά,
με κατάλοιπα πανίδας.
Μεταξύ των τελευταίων, τα
πουλιά. Είναι γνωστά από περισσότερα από 120 σκελετικά στοιχεία. Αντιπροσωπεύουν
σημαντικό μέρος της πανίδας των σπονδυλωτών. Στην πλειονότητά τους
αναγνωρίζονται ως anseriform, πτηνά διαφόρων μεγεθών, από το μέγεθος του κύκνου
(Cygnus olor) έως το μέγεθος πάπιας (Anas crecca). Η επόμενη μεγαλύτερη ομάδα
είναι τα gruiform πτηνά, ενώ υπάρχει και τουλάχιστον ένα μικρού μεγέθους πτηνό
(νεροκότσυφας Cinclus cinclus).
Έτσι, ένας αριθμός
ταξινομήσεων καταγράφεται για πρώτη φορά στο Πλειστόκαινο της Ελλάδας!
Η taphonomic / ταφονομική
ανάλυση της παλαιολίμνης δείχνει μια ελάχιστη μεταφορά των σκελετικών στοιχείων
των πτηνών, που συσσωρεύτηκαν πιθανώς μέσω συνδυασμένης δράσης ορισμένων
αρπακτικών και φυσικής μεταφοράς μη καταναλωμένων υπολειμμάτων πτηνών.
Η παλαιο-οικολογική ανάλυση
αποκαλύπτει ένα πλούσιο παραλίμνιο περιβάλλον, κάτω από εύκρατες κλιματολογικές
συνθήκες, που θα υποστήριζε μεγάλο αριθμό υδροβίων και χερσαίων ασπόνδυλων και
μικρών σπονδυλωτών.
Η σύνθεση της ορνιθοπανίδας
και ο πλούτος της καταδεικνύουν την σημασία του οικοσυστήματος των παλαιολιμνών, το
οποίο θα είχε συμβάλει στην ανάπτυξη οικοτόπων ικανών να υποστηρίξουν μια
ποικιλία ειδών, συμπεριλαμβανομένων και των ανθρώπων.
ΠΗΓΗ: Dimitrios Michailidis, George E. Konidaris, Athanassios Athanassiou, Eleni Panagopoulou, Katerina Harvati «The ornithological remains from Marathousa 1 (Middle Pleistocene; Megalopolis Basin, Greece)», στο Quaternary International, vol. 497, DOI, 20.12.2018, σελ. 85-94.
In the Middle Pleistocene open-air locality Marathousa 1 (Megalopolis Basin, Peloponnese, Greece), lithic artefacts are spatially and stratigraphically associated with faunal remains. Among the latter, birds are known by over 120 skeletal elements and represent an important part of the vertebrate fauna. The majority of them are identified as anseriform birds of various sizes, from swan size (Cygnus olor) to teal size (Anas crecca). The next largest group is gruiform birds, while, at least one small-sized passerine is also present (cf. Cinclus cinclus). A number of taxa are recorded for the first time in the Pleistocene of Greece. The taphonomic analysis of the deposit points to a minimal transfer of the avian skeletal elements, accumulated possibly through the combined action of some raptors and natural transfer of unconsumed avian remains. The palaeoecological analysis reveals a rich lakeshore environment, under temperate climatic conditions, that would support large numbers of aquatic and terrestrial invertebrates and small vertebrates. The avifaunal composition and its richness demonstrate the importance of the palaeolake system, which would have contributed to the development of habitats capable of supporting a variety of species including hominins.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook