Από συνέντευξη της αρχαιολόγου
κ. Τερζοπούλου στο ΑΠΕ-ΜΠΕ μαθαίνουμε ότι:
Με παλυνολογική ανάλυση-εξέταση
της χλωρίδας της Μολυβωτής διαπιστώθηκε ότι οι καλλιέργειες στην ευρύτερη
περιοχή ξεκίνησαν ήδη από την εποχή του Χαλκού, ενώ γύρω στο 1000 π.Χ.
εντατικοποιήθηκε η ανθρώπινη δραστηριότητα στην περιοχή, όπου κατοικούσαν
διάφορα θρακικά ελληνικά φύλα.
Εδώ όμως είναι το επίμαχον:
Το ΑΠΕ γράφει επί λέξει:
«πολύ πριν από την έλευση των
Ελλήνων αποίκων τον 7ο αι. π.Χ., στην περιοχή κατοικούσαν διάφορα θρακικά φύλα»,
άρα κατά την άποψή του (;) της αρχαιολόγου (;) τα θρακικά φύλα ΔΕΝ είναι
ελληνικά!!!
 |
| Για του λόγου το άληθες... |
Κατά τα άλλα, μαθαίνουμε ότι:
Στην χερσόνησο της Μολυβωτής
έχουν εντοπιστεί εδώ και πολλές δεκαετίες τα ερείπια τειχισμένου οικισμού κλασσικών
χρόνων. Ίσως η αρχαία Στρύμη, αποικία των Θασίων, από τον 7ο αι.
π.Χ.
Τα πρώτα ευρήματα από την
περιοχή της Μολυβωτής ήρθαν στο φως στις αρχές του 20ού αι. κατά την διάρκεια
του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Την πρώτη ταύτιση με την Στρύμη έκανε την δεκαετία
του 1950 ο καθηγητής Αρχαιολογίας του ΑΠΘ, Γεώργιος Μπακαλάκης.
Έχουν ερευνηθεί ανασκαφικά δύο
οικίες και ένα σταυροδρόμι.
Το μεγάλο δημόσιο κτήριο, σχετίζεται
μάλλον με κάποιο ιερό. Στην πόλη έχουν αποκαλυφθεί τμήματα οικιών και δρόμων
όχι όμως δημόσια οικοδομήματα.
Στην πόλη έχει εντοπιστεί,
επίσης, μικρό τμήμα από το εντυπωσιακό υδραγωγείο της και τα δύο λιμάνια της.
Στην πολεοδομική οργάνωση της πόλης εφαρμόστηκε τον 4ο αι. π.Χ. το ιπποδάμειο
σύστημα.
Στα κινητά ευρήματα της
ανασκαφής, εκτός από τα άφθονα θραύσματα πήλινων αγγείων και εμπορικών
αμφορέων, περιλαμβάνονται πολυάριθμα χάλκινα και αργυρά νομίσματα, πήλινα
υφαντικά βάρη, μολύβδινοι πεσσοί σφενδόνης και μολύβδινα σταθμία, πήλινα
ειδώλια, μεταλλικά μικροαντικείμενα, κοσμήματα, λίθινες μυλόπετρες κ.ά.
Ήταν μια δυναμική ελληνική
αποικία, η οποία ανέπτυξε έντονη εμπορική δραστηριότητα κατά την διάρκεια του 5ου και κυρίως του 4ου αι. π.Χ. Ο λόγος για τον οποίον η πόλη
εγκαταλείφθηκε στις αρχές του 3ου αι. π.Χ. προφανώς σχετίζεται με τα
ιστορικά γεγονότα που καθόρισαν την πορεία όλων των αποικιών και των εμπορικών
εγκαταστάσεων της θρακικής ακτής.
Η συχνή παρουσία ερυθρόμορφης
αττικής κεραμικής του 5ου αι. π.Χ., τα θραύσματα μελαμβαφούς και αβαφούς
κεραμικής του 4ου αι. π.Χ. καθώς και τα πολυάριθμα τμήματα εμπορικών αμφορέων
από την Θάσο και άλλα κέντρα του βόρειου Αιγαίου, του νοτιοανατολικού Αιγαίου,
της Χίου και της κεντρικής Ελλάδας βοήθησαν τους ερευνητές να αποκαταστήσουν το
πλέγμα των εμπορικών σχέσεων της ελληνικής αυτής αποικίας στα παράλια της
Θράκης κατά τη διάρκεια των κλασσικών χρόνων.
Η συντριπτική πλειονότητα των νομισμάτων του 5ου
και του 4ου αι. π.Χ. προέρχονται από το ακμαίο νομισματοκοπείο της
Μαρώνειας. Αυτό διαφωτίζει την στενή σχέση Μαρώνειας και Στρύμης, η οποία
αναφέρεται και στις αρχαίες πηγές.
Για ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ – ΠΗΓΗ: Δ.
Κεχαγιά «Είναι στη Μολυβωτή, η αρχαία Στρύμη, η δυναμική ελληνική αποικία;», ΑΠΕ-ΜΠΕ,
9.3.2022 – ΣΧΟΛΙΟ Γ. Λεκάκη: Στο εν λόγω άρθρο τα θρακικά φύλα εννοούνται ως μη
ελληνικά – απαράδεκτο για το ΕΘΝΙΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ!!! ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 9.3.2022.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook