Του Γιώργου Λεκάκη
Η οδός Λαβράνου στην
Βενετία επήρε το όνομά της από τον Κερκυραίο έμπορο Αντώνιο Λαβράνο, ο οποίος
τον 19ο αιώνα έγινε πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Βενετίας και
με αυτή την ιδιότητα επιδότησε την εκδοτική δραστηριότητα των λίγων εναπομεινάντων
ελληνικών τυπογραφείων, που όμως ήταν σε παρακμή σε σύγκριση με εκείνα της
Βιέννης.
«Antonio LAVRANO: κηδεμών[1] το 1802,
ένας άξιος υπήκοος, που συνέβαλε σε κάθε συνάντηση στις ανάγκες της εκκλησίας
και του έθνους με την πιο υπέροχη γενναιοδωρία. Επί πολλά χρόνια διαχειριζόταν
την υπερηφάνεια που χρειαζόταν η εκκλησία με δικά του έξοδα, και το έτος της
κηδεμονίας του πρόσφερε ορειχάλκινα είδη αξίας 580 δουκάτων. Επίσης υπηρέτησε
την εκκλησία με πολύ ζήλο ως εφημέριος, κυβερνήτης, σύνδικος και contraditore / συμβολαιογράφος. Πέθανε
το έτος 1824».
Υπό την εντολή του ως
προέδρου, πραγματοποιήθηκε επίσης ένα άλλο σημαντικό έργο, που διευκόλυνε την
σύνδεση της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου / San Giorgio με την υπόλοιπη πόλη: «Το
1802 τα θεμέλια της πύλης που οδηγούσε στην εκκλησία ήταν επισφαλή, για τους εισερχομένους»
και τα επιδιόρθωσε ιδίοις εξόδοις.
Η CALLE DEL LAVRANO, στην δημοφιλή συνοικία Castello, στην Βενετία είναι ένας από τους νέους δρόμους, που δημιουργήθηκαν κατά τα εγκαίνια της Via Eugenia (νυν Via Garibaldi), στις αρχές του 19ου αιώνα και φέρει το όνομά του.
Ακόμη και σήμερα, το επίθετο Λαβράνος είναι ένα από τα πιο κοινά επώνυμα στην Κέρκυρα – γνωστή σε όλους η διάσημη σύγχρονη οικογένεια μουσικών.
ΠΗΓΕΣ: Comunità dei Greci Ortodossi in Venezia - Ελληνική Κοινότητα Βενετίας, ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 4.7.2022.
- Δέσποινα Ερ. Βλάσση,
«Κατάλογος Εθνικών. Ένα vademecum της ιστορίας της Ελληνικής Αδελφότητας της
Βενετίας, 15ος - 19ος αιώνας».
- Garnet M. «La fabrique communautaire: les Grecs à Venise, Livourne
et Marseille
1770-1840» / Το κοινοτικό εργοστάσιο: Οι Έλληνες στην Βενετία, Λιβούρνη και
Μασσαλία, 1770-1840», Γαλλική Σχολή Ρώμης, Γαλλική Σχολή Αθηνών, 2016.
[1] guardiano, πρόεδρος.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook