«Στο μετάλλιο (την εσωτερική
όψη) της κύλικας παριστάνεται ζεύγος, που επιδίδεται στον συνουσιαστικό τρόπο
του «πυγηδόν ὀχεύω» (βλ. LSJ, λ. πυγίζω, δηλ. ἐκ τοῦ ὄπισθεν, παρά φύσιν). Στα
δεξιά, απεικονίζεται ένα κάθισμα (δίφρος), όπου ο νεαρός άνδρας έχει αποθέσει
το ένδυμά του. Το πεδίο διχοτομεί λοξά η αποσπασματικά σωζόμενη ὀζώδης βακτηρία
του, ένα από τα βασικά εικονογραφικά σύμβολα του Αθηναίου πολίτη. Στα αριστερά,
υπάρχει ένα ακόμη ένδυμα, κρεμασμένο ψηλά στον τοίχο. Πάνω από τη ράχη του νέου
διακρίνονται μισοσβησμένα δύο γράμματα Κ και Α, τα αρχικά γράμματα της λέξης
ΚΑΛΟΣ, δηλαδή όμορφος και ποθητός νέος.
Η κύλικα, μαζί με τον
κρατήρα, ήταν το κατ’ εξοχήν συμποτικό αγγείο. Η κατανάλωση του κρασιού αλλά
και τα παιχνίδια δεξιοτεχνίας με κύλικες (κότταβος) που τη συνόδευαν, αύξαναν
το επίπεδο της ευωχίας των συμποσιαστών. Το συμπόσιο υπήρξε ένα από τα στοιχεία
της κοινωνικής και σεξουαλικής ζωής, όχι μόνο στην αρχαία Αθήνα, αλλά και σε
όλο τον ελληνικό κόσμο. Άρμοζε σε ελεύθερους πολίτες και εκτός από την κοινή
κατανάλωση φαγητού και ποτού, τις φιλοσοφικές και πολιτικές συζητήσεις,
περιελάμβανε και δημόσιες-ομαδικές σεξουαλικές συνευρέσεις, χωρίς τη συμμετοχή
των συζύγων. Οι μόνες που μπορούσαν να λάβουν μέρος σε τέτοια συμπόσια ήταν οι
εταίρες, δηλαδή πόρνες υψηλής κοινωνικής και μορφωτικής στάθμης. Υπήρχαν βέβαια
και πορνεία, όπου οι άνδρες μπορούσαν να συνευρίσκονται με πόρνες κατωτέρων
βαθμίδων.
Ο αγγειογράφος, στον οποίο
αποδίδεται η κύλικα, ονομάζεται Ζωγράφος του Ακεστορίδη. Έλαβε το συμβατικό
όνομά του από τον καλό Ακεστορίδη, έναν ωραίο Αθηναίο νέο των χρόνων λίγο μετά
τα περσικά, τον οποίο επαίνεσε στα αγγεία του. Ίσως να μην είναι τυχαίο το
γεγονός ότι το σύνολο σχεδόν των σαράντα περίπου αγγείων που αποδίδονται στον
Ζωγράφο του Ακεστορίδη είναι κύλικες διακοσμημένες με παραστάσεις ωραίων νέων
σε συμπόσια και σε αθλητικές δραστηριότητες».
ΚΕΙΜΕΝΟ: Γιώργος Γ. Καββαδίας «Σεξ και Αθηναίοι πολίτες».
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
- Beazley Archive Pottery Database
αρ. 209612.
- Kilmer, Martin. F., Greek erotica on Attic red-figure vases, London, 1993, 259.
ΓΕΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ (επιλογή):
- Ἀπόρρητα. Έγραψεν Εύϊος
Ληναίου [Χαριτωνίδης Χαρίτων], Θεσσαλονίκη 1935.
- Glazebrook, Allison, and Madeleine Mary Henry. Greek Prostitutes in the
Ancient Mediterranean, 800 BCE-200 CE. Madison, Wis.: University of Wisconsin
Press, 2011.
- Glazebrook, Allison, and Barbara Tsakirgis. Houses of Ill Repute: The
Archaeology of Brothels, Houses, and Taverns in the Greek World. Philadelphia:
University of Pennsylvania Press, 2016.
- Keuls, E.C., The Reign of the Phallus. Sexual Politics in Ancient
Athens. 2nd edition. Berkeley: University
of California Press, 1993.
- LSJ: Henry George Liddell, Robert Scott and Henry Stuart Jones
Greek-English Lexicon.
ΠΗΓΗ: ΕΘΝΙΚΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ, Αύγουστος 2022.
...................................................
ΣΧΟΛΙΑ Γ. Λεκάκη:
Μήνα ΑΥΓΟΥΣΤΟ (με την
μεγαλύτερη επισκεψιμότητα) επέλεξε το ΕΘΝΙΚΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ να έχει ως
έκθεμα του μήνα το ανωτέρω θέμα.
Ο συγγραφέας-αρχαιολόγος ΔΕΝ αναφέρει τίποτε για τους Νόμους του Σόλωνος, του Αισχίνη, κ.ά.
Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων συμφωνεί με το παραπάνω κείμενο του συναδέλφου τους;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ για την ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ στην αρχαία Ελλάδα ΕΔΩ.
ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 20.8.2022.
...................................................
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook