Του Γιώργου Λεκάκη
Ο Νίνος ήταν
απόγονος του Ηρακλέους, εγγονός του Αλκαίου (του υιού του Ηρακλέους και της
Ομφάλης, λέγει ο Ηρόδοτος). Στην Λυδία, ειδικώς, η δυναστεία του Ηρακλείδη
Νίνου (εκ Κρόνου - Βήλου καταγομένη) λεγόταν δυναστεία Ηρακλειδών. Ο Νίνος ήταν
κατ’ άλλους υιός του Κρόνου / Βήλου ή του Bel / Ηφαίστου. Αυτός ήταν και ο
πρώτος βασιλεύς των Ασσυρίων και κατ’ επέκτασιν και της Βαβυλώνος και της
Βαβυλωνιακής Αυτοκρατορίας.
Η πόλη
ιδρύθηκε την 3η χιλιετία π.Χ. από τον Ασούρ και εξωραΐσθηκε από τον
Νίνο και την Σεμίραμι. Ευρέθησαν ναοί αφιερωμένοι στη θεά Ιστάρ (< Αστάρτη
< Αφροδίτη), στον θεό της γραφής και τη σοφίας Ναμπού, ελληνιστικό ιερό του
Ερμού, κ.ά. Οι ανασκαφές των Άγγλων του 1903 ανέδειξαν και τμήματα ανακτόρων
Ελλήνων.
Η αρχαία
ελληνική πόλη Νίνος ήταν κτισμένη στην αριστερή όχθη του ποταμού Τίγρητος,
έναντι της σημερινής Μοσούλης. Είχε έκταση όσο το νυν… Λονδίνο (!) και ο Ιωνάς
λέγει ότι μπορούσαν να ζουν σε αυτήν 600.000 άνθρωποι! Την περιέβαλλαν τείχη
ύψους 33 μ., προστατευόμενα από 1.500 πύργους, ύψους 66 μ.!
Ο Νίνος ήταν
ο εφευρέτης της στρατιωτικής τέχνης και ο πρώτος που συγκρότησε μεγάλα
στρατεύματα. Με σύμμαχο τον βασιλέα της Αραβίας Αριαίο κατέλαβε όλη την Ασία,
πλην των ινδικών χωρών. Καθυπέταξε την Βαβυλωνία, κατέστησε φόρου υποτελή τον
βασιλιά της Αρμενίας, Βαρσάνη, και ενίκησε και εσταύρωσε τον βασιλιά της Μηδίας
Φάρνο! Έτσι έφτιαξε ένα κράτος από την Μεσόγειο έως τον Ινδό ποταμό! Η μόνη που
του αντιστάθηκε ήταν η Βακτριανή – όπως και του Μ. Αλεξάνδρου – την οποία όμως
τελικώς κατέλαβε χάρις σε μια γυναίκα, την Σεμίραμι. την οποία και ενυμφεύθη. Ο
Ηρόδοτος τοποθετεί την Σεμίραμι γύρω στο 1400 ή 1273 π.Χ. Η Σεμίραμις εφόνευσε
τον Νίνο, μετά από 52 έτη βασιλείας, και αυτοκτόνησε!
Ο υιός τους,
Νίνος Β’ (ή Νινύας), όμως, δεν αναφέρεται από τις ασσυρο-βαβυλωνιακές πηγές.
Άλλοι λένε πως οργάνωσε τον θάνατο της μητρός του για να διαδεχθεί μια ώρα
γρηγορότερα στον θρόνο τον πατέρα του και άλλοι πως κυβέρνησε ανάξια, με παρέες
ασέμνων γυναικών και ευνούχων.
Αγάλματα του
Νίνου ευρέθησαν σε διάφορες ελληνικές πόλεις της Ιωνίας (Λυδία, κ.ά.). Επίσης,
έχει ευρεθεί ιερόν του Νινευδίου Διός.
Η Νίνος
έγινε περίφημη για την πολυτέλεια και τον πλούτο της, εξέχον θρησκευτικό και
πνευματικό κέντρο, αλλά και για τον τρυφηλό βίο των κατοίκων της. Τελευταίος
βασιλιάς της ο Σαρδανάπαλος. Έπειτα έπεσε στον Μήδο Αρβάκη, στον αρχιερέα της
Βαβυλώνος Βέλεσο και ο Πέρσης βασιλιάς Κυαξάρος Α΄ μαζί με τον Βαβυλώνιο
Νοβοπαλασσάρο την απόκαμαν.
Η Νίνος αργότερα αναφέρθηκε και στην Παλαιά Διαθήκη, ότι ιδρύθηκε από κάποιον Νιμρώδ και ονομάσθηκε Νινευή, ενώ οι εντόπιοι την έλεγαν Νινούα…
ΠΗΓΗ: Γ. Λεκάκης "Απόγονος του Ηρακλή, ιδρυτής της Ασσυρίας", εφημ. Έθνος της Κυριακής, 13.4.2003. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 14.4.2003.
Για
περισσότερα: Ηρόδοτος, Διόδωρος Σικελιώτης (ΙΙ,3, 24,26), Κτησίας ο Κνίδιος,
Στράβων (XVI,737), Π.
Διαθήκη, κ.ά.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook