Στην θέση της υπήρχε "Δήμος" προ ρωμαϊκής εποχής.[1] Σώζεται επιγραφή σε αρχαίο ανάγλυφο Θράκα ιππέα, στον περίβολο του ΙΝ των Εισοδίων της Θεοτόκου, με το πιθανό όνομα Όχρα (*).
Από τον 12ο αιώνα
αναφέρεται πλέον ως Χωριστή[2], πιθανόν
από τον χείμαρρο, που την «χώριζε», σε δύο άνισα μέρη - κατά παράδοσιν για τον
ίδιο λόγο ελέγετο Χωριστιανή.
Όταν την κατέλαβαν οι Τούρκοι
(1383) την μετονόμασαν σε Τσατάλτζα.[3]
Το 1878 στην Τσατάλτζα ζούσαν
2.100 Έλληνες.
Το 1900 ζούσαν στο χωριό
1.750 Έλληνες χριστιανοί και 300 Τούρκοι.[4]
Το 1905 ο χριστιανικός
πληθυσμός της Τσατάλτζας αποτελούνταν από 1.800 Έλληνες. Λειτουργούσε ένα
γυμνάσιο και ένα δημοτικό ελληνικό σχολείο, με τρεις δασκάλους και 180 μαθητές!
Από την Χωριστή κατάγονταν ο
μακεδονομάχος Γεώργιος Δόδου.
Ο ΙΝ των Εισοδίων της
Θεοτόκου χτίστηκε το 1906. Ελειτούργησε για πρώτη φορά του 1907, μέριμνη του
Μητροπολίτη Δράμας, Χρυσοστόμου. Τρίκλιτη βασιλική, σε σχέδια του Αυστριακού
αρχιτέκτονα Konrad Jacob Joseph von Vilas. Τέμπλο έργο τέχνης του 1842 - 1844. Με
εικόνες από τον 18ο αιώνα και έργα του Έλληνα ζωγράφου Κωνσταντίνου
Παρθένη.
Από το 1915 εγκαθίστανται
Έλληνες πρόσφυγες από το Ορτάκιοϊ της Βόρειας Θράκης. Ακολουθούν πρόσφυγες από
την Ανατολική Θράκη, τον Πόντο (φτιάχνουν νέους οικισμούς - Θρακιώτικα και
Λαζαίικα αντίστοιχα - πρόσφυγες από την Μικρά Ασία, την Καππαδοκία…
Κατά την διάρκεια του Α’
Παγκοσμίου Πολέμου (1916 – 1918) κατελήφθη από βουλγαρικά στρατεύματα. Οι εντόπιοι
άνδρες μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Βουλγαρία. Από κακοποίηση,
πείνα και ασθένειες από τους 525 ομήρους της Χωριστής λιγότεροι από 50
κατάφεραν να επιστρέψουν στην Ελλάδα.
Κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι δυνάμεις του Άξονα κατοχής εκτέλεσαν στην Χωριστή άνδρες ως «τρομοκράτες» ή «αντιστασιακούς» ή συμπαθούντες τους - γνωστή ως «Εξέγερση ή Σφαγή της Χωριστής». Ο 17χρονος Θεοχάρης Τσερπίσταλης, εκ Χωριστής, ο οποίος σκοτώθηκε κατά την εξέγερση και σφαγή της Δράμας, θεωρείται ως ο πρώτος νεκρός αντάρτης επί Κατοχής, σε περιοχή της βουλγαροκρατούμενης ζώνης. - ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για την ΚΑΤΟΧΗ στα βιβλία του Γ. Λεκάκη, ΕΔΩ.
ΠΗΓΗ: Γ. Λεκάκης «Σύγχρονης Ελλάδος
περιήγησις». ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 6.5.2019.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
- Kanchov V. «Macedonia, Ethnography and Statistics», Σόφια, 1900.
- Κελεκίδης Λ. Μ. «Τα Φάρασα
της Καππαδοκίας. Μνήμες Φαρασιωτών γερόντων», εκδ. Ι. Ησυχαστηρίου Μοναζουσών
«Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Βασιλικά Θεσσαλονίκης, 2005.
- Κολιόπουλος Ιω. Σ. (επιμ.) «Αφανείς
γηγενείς Μακεδονομάχοι», εκδ. Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, University Studio
Press, Θεσσαλονίκη, 2008.
- Κώδικας της Τσατάλτζας (1842
- 1915).
Mazower M. «After the War was Over Princeton University Press», New
Jersey, ISBN 0-691-05842-3, 2000.
- Michal B. «Histoire Secrète des Maquis Étrangers» εκδ. de Crémille, Γένοβα, OCLC 22123318, 1971.
- Χατζηαναστασίου Τ. «Αντάρτες
και Καπετάνιοι - Η Εθνική Αντίσταση κατά της βουλγαρικής κατοχής της Ανατολικής
Μακεδονίας και της Θράκης 1942 – 1944», εκδ. Αδελφών Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη,
2003.
[1] Επιγραφές και άλλα αρχαιολογικά ευρήματα.
[2] Βλ. κώδικα της ΙΜ Παναγίας Εικοσιφοινίσσης Δράμας.
[3] Tsataltza, Tchataldja, Chataldzha. Έως το 1927, οπότε
με το Δ της 1.4.1927 (ΦΕΚ 76/1927 Τ.Α) ξανα-μετονομάζεται με το βυζαντινό όνομα
Χωριστή.
Με το όνομα Τσατάλτζα είναι γνωστή η αρχαία ελληνική πόλος Εργίσκη, στην Θράκη, στην περιοχή της Προποντίδος, από τον Εργίσκο (υιό του Ποσειδώνος και της ναϊάδος νύμφης Άβας, κόρης του ποταμού Έβρου - βλ. ΣΟΥΔΑΣ), η οποία μετονομάσθηκε σε Μέτραι.
[4] Al. Sinve «Les Grecs de l'Empire Ottoman», Etude Statistique et Ethnographique.
(*) Σχετικό τοπωνύμιο η Οχρίδα.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook