Του Γιώργου Λεκάκη
Η Ταϊλάνδη κατοικείται από ανθρώπους
εδώ και 1.000.000 χρόνια! – γνωστό από τα απολιθώματα και τα πέτρινα εργαλεία
που βρέθηκαν στην βόρεια και δυτική Ταϊλάνδη.
Σε έναν αρχαιολογικό χώρο στην βόρεια Ταϊλάνδη, ανακαλύφθηκαν απολιθώματα Homo erectus. Χρονολογείται πριν από 1.000.000 – 500.000 χρόνια από σήμερα. Ο Homo erectus ανακαλύφθηκε στο χωριό Hat Pudai του Na Seng στην περιοχή Ko Kha, Lampang, το 1999. Γι’ αυτό και λέγεται ο άνθρωπος της Lampang / Lampang Man. Εκτίθεται στο προϊστορικό μουσείο και εργαστήριο Sood Sangvichien του Siriraj. Ο Somsak Pramankit βρήκε τα θραύσματα κρανίου. Ήταν συγκρίσιμο με τα απολιθώματα του κρανίου του Sangiran II Man, που βρέθηκαν στην Ιάβα («άνθρωπος της Java») Ινδονησίας, που είναι ηλικίας 400.000 - 800.000 χρόνων, καθώς και με τον άνθρωπο του Πεκίνου.
Παλαιολιθικά πέτρινα εργαλεία
στην Ταϊλάνδη έχουν επίσης βρεθεί ευρέως. Είναι 40.000 χρόνων και έχουν βρεθεί στο
Lod και το Mae Hong Son. Και άλλα πέτρινα εργαλεία έχουν βρεθεί στο
Kanchanaburi, στο Ubon Ratchathani, στο Nakhon Si Thammarat και στο Lopburi.
Σε αυτές τις περιοχές έχουν
βρεθεί επίσης «προϊστορικές» σπηλαιογραφίες, που χρονολογούνται πριν από 10.000
χρόνια!
Στο δε Spirit Cave, έναν
αρχαιολογικό χώρο στην περιοχή Pang Mapha, στην επαρχία Mae Hong Son, στην
βορειοδυτική Ταϊλάνδη, ευρέθη ανθρώπινη κατοίκηση από το 9000 έως το 5500 π.Χ.
από κυνηγούς-τροφοσυλλέκτες Hoabinhian από το νυν Βόρειο Βιετνάμ. Το σπήλαιο ευρίσκεται
σε υψόμετρο 650 μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, σε μια πλαγιά λόφου με
θέα στον ποταμό Salween.
Η Ταϊλάνδη είναι επίσης γνωστή
και για τα «petrified woods» ή «petrified trees» - έτσι είναι γνωστά διεθνώς τα «απολιθωμένα δένδρα /
δάση» (από την ελληνική λέξη πέτρα).
Στην βόρεια Ταϊλάνδη ευρέθη (το ανωτέρω) δένδρο, ύψους 72,2 μ. (υποδεικνύοντας ότι το αρχικό δένδρο θα ήταν πάνω από 100
μ.!) και βρισκόταν σε ένα υγρό τροπικό δάσος για περίπου 800.000 χρόνια!
Το Απολιθωμένο Δασικό Πάρκο
Bantak, στην περιοχή Ban Tak, έχει απολιθωμένο κούτσουρο 69,7 μ.
Ένας άλλος δημοφιλής
προορισμός για απολιθώματα στην Ταϊλάνδη είναι η παραλία Fossil Shell, που
βρίσκεται στο Ban Laem Pho. Η παραλία είναι διάσημη για τα απολιθωμένα κογχύλια
σαλιγκαριών της, κατοίκων του βάλτου του γλυκού νερού, που κάλυπτε αυτήν την
περιοχή πριν από περίπου 40.000.000 χρόνια.
Η παλαιοντολογία ως
αντικείμενο ακαδημαϊκού ενδιαφέροντος στην Ταϊλάνδη ξεκίνησε στις αρχές του 20ού
αιώνα, κυρίως από ξένους ερευνητές που συνεργάζονταν με το Βασιλικό Τμήμα
Ορυχείων και Γεωλογίας, νυν Τμήμα Ορυκτών Πόρων (DMR).
Το πρώτο επιστημονικά
περιγραφόμενο απολίθωμα από την Ταϊλάνδη ήταν αυτό του Posidonomya becheri
siamensis από τον Ban Khuan Dinso στην επαρχία Phatthalung (F. R. Cowper Reed,
1920). Η επίσημη καταλογογράφηση των απολιθωμάτων ξεκίνησε δύο χρόνια αργότερα με
συνεισφορές από Δυτικούς παλαιοντολόγους. Αργότερα ξεκίνησαν συστηματικές
έρευνες και μελέτες από Ιάπωνες ερευνητές με επί κεφαλής τον Teiichi Kobayashi,
οι οποίοι δημοσίευσαν τα ευρήματά τους για τριλοβίτες στο νησί Tarutao (τα αρχαιότερα
απολιθώματα που βρέθηκαν στην χώρα) το 1957. Τις επόμενες δεκαετίες, Ιάπωνες
και Γερμανοί ερευνητές διεξήγαγαν παλαιοντολογικές έρευνες ως μέρος των γεωλογικών
ερευνών σε όλη τη χώρα.
Απολιθώματα δεινοσαύρων
ανακαλύφθηκαν για πρώτη φορά στην χώρα το 1973, κατά την διάρκεια ερευνών ουρανίου
στο Phu Wiang (νυν Wiang Kao) στην επαρχία Khon Kaen, ξεκινώντας ένα κύμα
έρευνας δεινοσαύρων από Ταϊλανδούς και Γάλλους ακαδημαϊκούς. Από τότε έχουν
περιγραφεί αρκετά νέα είδη δεινοσαύρων. Ο σχηματισμός Sao Khua της Πρώιμης
Κρητιδικής Ασίας έχει απολιθώματα δεινοσαύρων. Το 1970, το Αμερικανικό
Γεωλογικό Ινστιτούτο διεξήγαγε μια εξερεύνηση ορυκτών στην περιοχή Phu Wiang. Ανακάλυψε
ουράνιο, coffinite, χαλκό, αζουρίτη και μαλαχίτη. Αργότερα συμμετείχε και ο
Διεθνής Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ). Το 1976 ο Sudham Yaemniyom,
γεωλόγος, ανακάλυψε ένα κομμάτι οστού σε μια κοίτη, στο Huai Pratu Tima, το
οποίο αργότερα αναγνωρίστηκε ως τμήμα του αριστερού μηριαίου οστού ενός
δεινόσαυρου σαυροπόδων.
Από το 1976, το Τμήμα Ορυκτών
Πόρων, μαζί με το Ταϊλανδο-Γαλλικό Παλαιοντολογικό Έργο, ερεύνησε για
δεινόσαυρους στα βουνά Phu Wiang. Το έργο βρήκε πολλούς σπονδύλους, δόντια και
ίχνη δεινοσαύρων, κυρίως στον ψαμμίτη του Πρώιμου Κρητιδικού Σχηματισμού Sao
Khua (περίπου 130.000.000 χρόνων), συμπεριλαμβανομένων σαυρόποδων και
θεροπόδων, με μεγάλη ποικιλία μεγεθών, έως και μήκους 15 μ. Η πριγκήπισσα Maha
Chakri Sirindhorn επισκέφθηκε την τοποθεσία 2 - 3.11.1989.
Τέλος, ο σιαμόσαυρος (που σημαίνει "ερπετό του Σιάμ") είναι ένα γένος δεινοσαύρων που έζησε στις περιοχές Κίνας και Ταϊλάνδης κατά την Πρώιμη Κρητιδική περίοδο. Είναι γνωστό μόνο από απολιθώματα δοντιών. Τα πρώτα βρέθηκαν στον Σχηματισμό Σάο Κουά. Περισσότερα δόντια ανακτήθηκαν αργότερα από τον νεότερο σχηματισμό Khok Kruat. Το είδος Siamosaurus suteethorni, του οποίου το όνομα τιμά τον Ταϊλανδό παλαιοντολόγο Varavudh Suteethorn, περιγράφηκε επίσημα το 1986.
ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 1.7.2016.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
- Early Man Of Our Land, Bangkok Post, 2016.
- Legacy of early man - A new exhibition at the National Museum Bangkok allows visitors to explore traces of prehistoric humans, Bangkok Post, 30.6.2016.
- Wangkiat Paritta «The dinosaur hunter seeking more than just bare bones»,
Bangkok Post, 26.6.2016.
- Boonchai Nareerat, et.al «Paleontological
parks and museums and prominent fossil sites in Thailand and their importance
in the conservation of fossils», στο Lipps J.H.,
Granier B.R.C. (επιμ.), PaleoParks -
The protection and conservation of fossil sites worldwide, Carnets de Géologie
/ Notebooks on Geology, Vol. Book 2009/03, εκδ. Brest, 2009.
- Ingavat R. et.al. «Decouverte en Thailande d'une portion de femur de dinosaure sauropode (Saurischia, Reptilia)», C.R. Soc. Geol. France 3: 140-14, 1978.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook