Της ηθοποιού Μαριάννας Καστανίας, kastaniamarianna@gmail.com
Η ζωή συνεχίζεται και η
ιστορία επαναλαμβάνεται... 14 Φεβρουαρίου, η ημέρα των ερωτευμένων!
Για τις υπόλοιπες 364 μέρες
του χρόνου τι γίνεται; Το όνειρο ξεφτισε και δεν μπορούμε να το έχουμε στο
ακέραιο; Το εμπόριο και η κατανάλωση επιτελεί το έργο ή το έργο του «μεγάλου
εραστή»;
Εγώ προσωπικώς δεν αρκούμαι
στην μία ημέρα, στη «σκιά του ονείρου» στα ξεφτιδια του ιδανικού, στα απωθημένα
επιθυμιών...
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα
από την αρχή. Μετα τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, κάπου εκεί στα χρόνια του
μεσοπολέμου, ο Ροδόλφος ήταν πραγματικά η δόξα του βωβού κινηματογράφου και το
χαϊδεμένο παιδί του μισού σχεδόν πληθυσμού της γης, που είναι βέβαια οι
γυναίκες.
Αυτός ο γόνος, ο ιταλικής
καταγωγής, πέθανε στις 23 Αυγούστου του 1926. Αυτο το είδωλο που εξ αιτίας του
πολλές γυναίκες αυτοκτόνησαν, και που για άλλες που επέζησαν - ευτυχώς θα είχαμε
πρόβλημα υπογεννητικότητος - έγινε ο τάφος του προσκύνημα, βωμός δακρύων και
τρυφερότητας!
Τα λαγωνικα που οσμιζονταν
τέτοιες οκαζιόν θα τις άφηναν έτσι;
Ήταν μια καλή ευκαιρία για
την αμερικανικη κινηματογραφούπολη, το Χόλλυγουντ, όλη την Αμερική και σε
επέκταση την Ευρώπη.
Αυτό το «είδωλο» πρέπει να το
ξανα-«ζωντανέψουν» και να το γιορτάσουν.
Οι τηλεοπτικοί σταθμοί θα
προβάλλουν τις καλύτερες ταινίες του, θα γίνουν ομιλίες και τελετές. Ο γλυκός
απόηχος του Βαλεντίνο, η ακτινοβολία της φήμης του, αυτός ο εισηγητής του νέου
τύπου έρωτα, που θεοποιήθηκε και έγινε σύμβολο, πρέπει να αναστηθεί.
Η επιχείρηση έχει ήδη
αρχίσει.
Παρουσιάζεται η ευκαιρία και
για την οικονομική πλευρά του πράγματος, μικρών και μεγάλων επιχειρήσεων. Θα
κυκλοφορήσουν φωτογραφίες του ινδαλματος, θα ξανα-ακουστούν τα τραγούδια της
εποχής του και θα γίνει μεγάλη προσπάθεια να αναστηθεί το ταγκό με το
λικνιστικο ρυθμό.
Τα δώρα για τον Βαλεντίνο θα
στολίσουν τις βιτρίνες, το κόκκινο επικρατεί, από καρδούλες μέχρι διάφορα
αντικείμενα συμβολικά. Η επιτυχία εδραιώθηκε! Όλοι συμβάλλουν γι’ αυτό...
Καθιερώθηκε, έγινε ο μύθος πραγματικότητα.
Η Αμερικανίδα γυναίκα έκανε
την αρχή. Βρήκε στο πρόσωπο του Ροδόλφο Βαλεντίνο, τον δυναμικό ιππότη, που
αναγνώριζε, ότι η γυναίκα, είναι το πιο φίνο και θείο πλάσμα στον κόσμο.
Σε μια εποχή που η γυναίκα
Αμερικανίδα αγωνιζόταν να αποκτήσει περισσότερα δικαιώματα, πολιτικά,
κοινωνικά, και οικονομικά, πιάστηκε από την χρυσόσκονη του ιππότη της!
Την χρυσόσκονη που γέμισε τον
αέρα του ρομαντικού παλαιού εκείνου καιρού... Μαζί με όλα αυτά και ένας
Μαρτσέλο Μαστρογιάννι που υποδύθηκε τον Βαλεντίνο στο θέατρο, προσθέτει ένα
ακόμα καλλιτεχνικό τίτλο τιμής.
Η προσπάθεια να αναστηθεί ο
μύθος, δεν σταματά εδώ. Ο άλλος σκηνοθέτης, Κεν Ράσσελ, γυρίζει στην Ισπανία
μια νέα ταινία με τον έξοχο Ρώσο χορευτή Ρούντολφ Νουρέγιεφ, να υποδύεται τον
Ροδόλφο Βαλεντίνο με καταπληκτική καθώς λένε επιτυχία.
Και το όνειρο συνεχίζεται του
«μεγάλου εραστή». Μήπως περιμένουμε την μετενσάρκωση του;
Είναι και αυτό κάτι στην
σκληρή καθημερινότητα μας.
ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ,
14.2.2023.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook