Θα πούμε το νερό, νεράκι
Μέσα σε μιά τραγωδία
Κάποιοι βρήκαν ευκαιρία
Και περάσαν μουλωχτά
Το νερό σ' αφεντικά...
Ιδιωτικό λεν το νερό
Κι όχι δημόσιο αγαθό!!!
Τι κι αν το δίνει η φύση!
Κάποιοι το βλέπουν σαν λεφτά
'κονόμα και μπαγαποντιά
Μίζα, τουρκο-μπαξίσι...
Θα πούμε το νερό, νεράκι
Με τον κυρ-Ξεπουλη-Τάκη!
Όμως είναι το νερό
Ένα όπλο φοβερό,
Γέλα φίλε, χαμογέλα
Κάνε το νερό μπουγέλα
για τα σούργελα, όπου γης,
Πάψε νάσαι θεατής...
ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΕΚΑΚΗΣ,
Ιδιωτικό είναι το νερό!
Ιδιωτικό είναι το νερό,
ιδιωτική κι η βρύση[1]
ιδιωτικό και το σταμνί
που πάει να γεμίσει...
Τίποτε πια δημόσιο
απ' τ' αγαθά δεν μένει,
ιδιώτης κάθε Έλληνας,
ιδιωτικά πεθαίνει...
Μα όλοι ξέρουμε καλά
idiot τι σημαίνει...
ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΕΚΑΚΗΣ,
Πεθαίνει η Ελλάδα
Πεθαίνει η Ελλάδα, σκουριάζει η σημαία,
κι εσύ στο Survivor ξενυχτάς!
Αγόρι μου νέο, κοπέλλα ωραία
σε λίγο δεν θα 'χεις να φας...
Δεν θα 'χεις πατρίδα, αξίες, και ρίζες
νερό δεν θα πίνεις πηγής,
γκρεμός και πηγαίνεις μονάχος να πέσεις
και σ' έχουνε πείσει πως ζεις...
Σε οθόνες σκυμμένος, σκυφτός σαν τον
σκλάβο,
με φίμωτρα και χημικά,
σινιάλο σου κάνω, φανάρια ανάβω
σηκώσου πριν να 'ναι αργά...
ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΕΚΑΚΗΣ, 2.7.2021.
ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ:
[1] Κατά παράφραση του υπέροχου δημοτικού «Αμοργιανό μου πέραμα».
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook