Του Γιώργου Λεκάκη
Ο Adolf Bruno Heinrich Ernst
Heusinger (1897 –1982) ήταν Γερμανός στρατιωτικός αξιωματικός, γιος δασκάλου
και σύζυγος της ιστορικού τέχνης και κόρης ιατρού, Gerda Luise Krüger.
Εντάχθηκε στον πρωσικό στρατό
ως εθελοντής το 1915. Αργότερα έγινε επαγγελματίας στρατιώτης. Στον Α΄ Παγκόσμιο
Πόλεμο αιχμαλωτίσθηκε από τους Βρετανούς στην Φλάνδρα (1917).
Το 1931, ήταν στο
επιχειρησιακό προσωπικό του Γραφείου Στρατευμάτων (Truppenamt) στο Υπουργείο
του Ράιχσβερ, ένα κρυφό Γενικό Επιτελείο του Γερμανικού Στρατού, που
λειτουργούσαν οι Γερμανοί, παραβιάζοντας την Συνθήκη των Βερσαλλιών του 1919…
Υπηρέτησε ως Αρχηγός
Επιχειρήσεων στο Γενικό Επιτελείο της Ανώτατης Διοίκησης του Γερμανικού ναζιστικού
Στρατού της Βέρμαχτ / OKH (1938 – 1944). Εβοήθησε στον σχεδιασμό των
επιχειρήσεων για τις εισβολές των ναζί σε Τσεχοσλοβακία (1938 / 1939), την Πολωνία, Δανία, Νορβηγία, Γαλλία και Κάτω Χώρες. Προήχθη σε
συνταγματάρχη (1.8.1940) και αρχηγό της Operationsabteilung (Οκτώβριος του 1940)
- άρα ήταν ο νο.3 στην ιεραρχία σχεδιασμού του ναζιστικού στρατού - μετά τον αρχηγό
του Γενικού Επιτελείου, στρατηγό Franz Halder και τον υπαρχηγό του Γενικού
Επιτελείου, αρχιπλοίαρχο, Friedrich Paulus.
Τον Μάρτιο του 1941, ο Χίτλερ
ενημέρωσε προσωπικά τους Χόιζινγκερ, Χάλντερ, και Έντ. Βάγκνερ ότι ο πόλεμος
στην Ρωσία επρόκειτο να διεξαχθεί ως «αγώνας αφανισμού». Μετά την ναζιστική εισβολή
στην Σοβιετική Ένωση (επιχείρηση Barbarossa, Ιούνιος 1941), έγινε κύριος υπεύθυνος
για αυτόν τον σχεδιασμό των επιχειρήσεων. Οι Χόιζινγκερ και Χάλντερ, δεν κατάφεραν
να πείσουν τον Χίτλερ η κατεύθυνση της «Δεύτερης Εκστρατείας στην Ρωσία», να
έχει στόχο την Μόσχα, αντί για το Στάλινγκραντ / Καύκασο. «Ο Χίτλερ είναι ο
μοναδικός ένοχος για τον Ανατολικό Πόλεμο και την αποτυχία ενός δήθεν ευφυούς
σχεδίου εκστρατείας», θα πει.[1]
Από τον Αύγουστο του 1942, ο
Χόιζινγκερ συντόνιζε την «μάχη κατά των παρτιζάνων» στα κατεχόμενα και είχε
συντάξει «οδηγίες για την καταπολέμηση των συμμοριών».
Εδιορίσθη Αρχηγός του Γενικού
Επιτελείου για δύο εβδομάδες το 1944, μετά την παραίτηση του Kurt Zeitzler (ο
οποίος υπέστη νευρικό κλονισμό). Ως αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού των
ναζί παρακολούθησε την συνάντηση στην «Φωλιά του Λύκου» του Χίτλερ, στις 20
Ιουλίου 1944. Στεκόταν δίπλα στον Χίτλερ όταν εξερράγη η βόμβα που είχε
τοποθετήσει στον χαρτοφύλακά του ο Κλάους φον Στάουφενμπεργκ. Κατηγορήθηκε για
συμμετοχή. Συνελήφθη και ανακρίθηκε από την Γκεστάπο. Αλλά απαλλάχθηκε από το
Λαϊκό Δικαστήριο - αν και εγνώριζε για τα σχέδια των συνωμοτών να δολοφονήσουν
τον Χίτλερ - «διότι αισθανόταν ακόμη την υποχρέωση να εκπληρώσει το καθήκον του
ως στρατιώτης του Γερμανικού Γ’ Ράιχ, παρά την προσωπική του άποψη ότι ο
πόλεμος είχε χαθεί».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης τα βιβλία του Γ. Λεκάκη για την ΚΑΤΟΧΗ, ΕΔΩ.
Μετά την αθώωσή του, τοποθετήθηκε
στο Führerreserve, έναν εφεδρικό στρατό από υψηλόβαθμους στρατιωτικούς ηγέτες
των ναζί που περίμεναν αποστολές… Στις 6.9.1944, ο νέος αρχηγός του Επιτελείου
Στρατού, Heinz Guderian, έλαβε άδεια από τον Χίτλερ να δημιουργήσει μια μονάδα («Landsturm»),
μαζί με την SA, για να υπερασπιστεί την Ανατολική Πρωσία. Στις 25.9.1944
εκδόθηκε το διάταγμα του Φύρερ για την σύστασή της («Volkssturm»), πνευματικός
δημιουργός της οποίας ήταν ο Heusinger, και είχε σχέδιο αποκλειστικά στην εκκένωση
της Ανατολικής Πρωσίας.
Όταν τελείωσε ο πόλεμος διορίσθηκε
επί κεφαλής του Γραφείου Στρατιωτικής Χαρτογραφίας.
Ο Heusinger έζησε
μεταμφιεσμένος στο Walkenried στα βουνά Harz μέχρι τα μέσα Απριλίου 1945.
Μετά το τέλος του πολέμου, ο
Χόιζινγκερ αιχμαλωτίστηκε από τους Αμερικανούς. Το 1945 - 1948 ήταν υπό την
επίβλεψη των Συμμάχων.
Ως κρατούμενος (1945 – 1947),
ο Heusinger κατέθεσε πολλάκις κατά την διάρκεια της Δίκης της Νυρεμβέργης[2]. Εκεί είπε ότι «η μεταχείριση του άμαχου πληθυσμού και
οι μέθοδοι κατά των συμμοριών στο θέατρο των επιχειρήσεων παρείχαν στην ανώτατη
πολιτική και στρατιωτική ηγεσία μια ευπρόσδεκτη ευκαιρία να επιτύχουν τους
στόχους τους, δηλαδή την συστηματική μείωση των σλάβων και των εβραίων», και ο ίδιος
έδινε τις διαταγές.
Το 1947 ο Heusinger έγινε
αναπληρωτής του Franz Halder, υπεύθυνος για το γερμανικό τμήμα της ερευνητικής
ομάδας ιστορίας πολέμου του Στρατού των ΗΠΑ.
Ο Heusinger ίσως να ήταν και
μέλος και του Schnez-Truppe, ενός μυστικού στρατού, που οι ναζί βετεράνοι της
Wehrmacht και του Waffen-SS προσπάθησαν να ιδρύσουν στις αρχές της δεκαετίας
του 1950.[3]
Το 1950 έγινε σύμβουλος της
κυβέρνησης της Δυτικής Γερμανίας, υπό τον καγκελάριο Κόνραντ Αντενάουερ για τις
συνομιλίες της Πετρούπολης με τους Συμμάχους.
Στις 22 Ιανουαρίου 1951, ήταν
στην συνάντηση με τους K. Adenauer και
Hans Speidel, με τον ύπατο αρμοστή των ΗΠΑ, McCloy, και τον ανώτατο Συμμαχικό
Διοικητή Ευρώπης, Dwight D. Eisenhower, όπου ο Αϊζενχάουερ υποστήριξε την ιδέα μιας
Ευρωπαϊκής Αμυντικής Κοινότητας (EVG)…
Το 1955, ο Heusinger διορίσθηκε
αντιστράτηγος και έγινε ένας από τους πρώτους στρατηγούς στις νεοσύστατες
ένοπλες δυνάμεις της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας.
Υποστήριξε την Γαλλία στον
πόλεμο κατά της Αλγερίας, γιατί όπως είπε «ήταν σημαντικό να αποτραπεί η
εξάπλωση του κομμουνισμού με κάθε κόστος»… Απέρριψε μια ζώνη απαλλαγμένη από
πυρηνικά όπλα στην Κεντρική Ευρώπη…
Στρατιωτικά βραβεία,
στρατώνες και οδοί φέρουν το όνομά του στην σημερινή Γερμανία…
ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 6.8.2014.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
Heusinger Ad. «Denkschrift».
Και «Befehl
im Widerstreit,
Schicksalsstunden der deutschen Armee 1923–1945 / Τάξη στη σύγκρουση, μοιραίες ώρες του
γερμανικού στρατού 1923-1945», Tübingen και Stuttgart 1950.
Kollmer D. H. «Heusinger
Adolf (1897-1982)», στο Zabecki David T.
(ed.). «The German War Machine in World War II: An Encyclopedia», ABC-CLIO, Santa
Barbara, California, ΗΠΑ, 2019.
Λεκάκης Γ. «Ναζί, οι βάρβαροι του 20ού αιώνα», εκδ.
Κάδμος, 2013.
Searle Al. «Wehrmacht
Generals, West German Society, and the Debate on Rearmament, 1949 – 1959», Westport,
CT: Praeger Publishers, 2003.
Wiegrefe, Klaus,
"Files Uncovered: Nazi veterans Created Illegal Army", Spiegel, 14.5.2014.
[1] Βλ. R.-D. Müller «Der Feind steht im Osten. Hitlers
geheime Pläne für einen Krieg gegen die Sowjetunion», εκδ. Ch. Links, Βερολίνο, 2011.
[2] Ο αδελφός του ήταν πρόεδρος του Ομοσπονδιακού
Δικαστηρίου Γερμανίας.
[3] ΠΗΓΗ: Γερμανική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Πληροφοριών, 2014.
Heusinger Επιτελαρχης Χιτλερ, Προεδρος ΝΑΤΟ Γερμανος στρατιωτικος αξιωματικος, δασκαλος ιστορικος τεχνης γιατρος κρυγκερ Kruger πρωσικος στρατος εθελοντης 1915 επαγγελματιας στρατιωτης Α Β Παγκοσμιος Πολεμος αιχμαλωτος Βρετανοι Φλανδρα 1917 1931, Γραφειο Στρατευματων Truppenamt Υπουργειο Ραιχσβερ, κρυφο Γενικο Επιτελειο Γερμανικος Γερμανοι, παραβιαση Συνθηκη των Βερσαλλιων Βερσαλλιες 1919 αρχηγος Επιχειρησεων Ανωτατη Διοικηση Γερμανια ναζιστικος ναζι Βερμαχτ / OKH 1938 – 1944 σχεδιασμος επιχειρηση εισβολη ναζιστες Τσεχοσλοβακια 1939 Πολωνια, Δανια, Νορβηγια, Γαλλια Κατω Χωρες ολλανδια συνταγματαρχης 1940 ιεραρχια χαλντερ Halder υπαρχηγος αρχιπλοιαρχος, παουλους Paulus 1941, Χοιζινγκερ, Βαγκνερ πολεμος Ρωσια αγωνας αφανισμος Σοβιετικη ενωση εσσδ επιχειρηση μπαρμπαροσα Barbarossa, Ιουνιος 1941 Δευτερη Εκστρατεια Μοσχα, Σταλινγκραντ / Καυκασος ενοχος Ανατολικος αποτυχια ευφυες σχεδιο 1942, μαχη παρτιζανοι κατεχομενα καταπολεμηση συμμορια 1944, παραιτηση τσαιτζλερ Zeitzler νευρικος κλονισμος στρατου Φωλια του Λυκου 20 Ιουλιου ιουλιος 1944 βομβα χαρτοφυλακας Σταουφενμπεργκ Γκεσταπο Λαικο Δικαστηριο συνωμοσια δολοφονια καθηκον στρατιωτης Γ Ραιχ, εφεδρικος αποστολη γκουντεριαν Guderian, ανατολικη Πρωσια διαταγμα Φυρερ εκκενωση Γραφειο Στρατιωτικη Χαρτογραφια μεταμφιεση βαλκενριντ Walkenried βουνα Χαρτζ Harz 1945 Αμερικανοι 1948 Συμμαχοι κρατουμενος 1947 Δικη της Νυρεμβεργης αμαχος πληθυσμος συμμορια πολιτικη στρατιωτικη μειωση σλαβοι εβραιοι διαταγη Νυρεμβεργη ιστορια πολεμου ΗΠΑ σνε σνεζ τρουπε τρουππε Schnez Truppe, μυστικος βετερανος Wehrmacht βαφεν ΣΣ Waffen SS ες ες 1950 συμβουλος κυβερνηση Δυτικη Γερμανια καγκελαριος Αντεναουερ συνομιλιες της Πετρουπολης αγια πετρουπολη 1951, Adenauer σπαιντελ Speidel, υπατος αρμοστης ΜακΚλοι ΜακΚλου McCloy, ανωτατος Συμμαχικος Διοικητης Ευρωπης, Eisenhower, Αιζενχαουερ αικ Ευρωπαικη Αμυντικη Κοινοτητα EVG 1955, αντιστρατηγος πρωτος στρατηγος ενοπλες δυναμεις Ομοσπονδιακη Δημοκρατια Γερμανιας ηττημενη συνιδρυτης πυρηνικη στρατηγικη ΝΑΤΟ Στρατιωτικη Επιτροπη 1960 εγκληματα πολεμου κατοχη σοβιετικα εδαφη 1961, εκδοση Χοιζιγκερ εγκλημα 1963 Μεγαλοσταυρος Ταγμα Αξιας Αλγερια κομμουνισμος πυρηνικα οπλα Κεντρικη Ευρωπη στρατιωτικα βραβειο στρατωνας οδος Ομοσπονδιακο Δικαστηριο Γερμανικη Ομοσπονδιακη Υπηρεσια Πληροφοριων, 2014
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook