Του Γιώργου Λεκάκη
Η πόλη της νυν βορειοανατολικής
Γαλλίας που σήμερα λέγεται Ρεμς, ελέγετο Δουρικορτόρα[1] από τους
αρχαίους Έλληνες και Durocortorum, κατά την ρωμαϊκή εποχή. Ήταν ίδρυμα των
ελληνικής καταγωγής Γαλατών. Ήταν η πρωτεύουσα της φυλής των Ρέμων και η
δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ρωμαϊκής Γαλατίας.
Ως γαλλο-ρωμαϊκή πόλη ήταν
τεράστια! Ο πληθυσμός της στα αρχαία χρόνια ίσως και να έφτανε τους 100.000
κατοίκους. Ήταν η πρωτεύουσα της Βελγικής Γαλλίας / Gallia Belgica και μια από
τις μεγαλύτερες πόλεις βορειοδυτικά της Ρώμης!
Οριοθετείτο από τέσσερις
μνημειώδεις πύλες:
- Την Πύλη του Άρεως, αφιερωμένη στον θεό του πολέμου, η οποία ήταν προσανατολισμένη προς την
Gallia Belgica. Από την Πύλη του Άρεως οι δρόμοι πήγαιναν προς την αρχαία ελληνική Βαβάη (*),
Tervanna (Thérouanne**) και το λιμάνι Gesoriacum*** (Boulogne-sur-mer).
- Την Πύλη του Διονύσου - σώζονται μόνο μερικά λείψανα. Από την πύλη του Διονύσου οι δρόμοι
χωρίζονταν προς την Ρώμη και το Tullum Leucorum (Toul). (4*)
- Την Πύλη της Δήμητρας απ’ όπου οι δρόμοι χωρίζονταν προς Augusta Treverorum (Trier), Divodorum
(Metz - 5*) και Colonia Agrippina (Κολωνία- 6*). Δίπλα και λίγο έξω από την πύλη της Δήμητρος,
βρισκόταν η συνοικία των τεχνιτών, που ειδικεύονταν κυρίως στην κατεργασία των
οστών.
και
- Την Πύλη της Αφροδίτης, ένας
μονόδρομος προς την Λουτετία (Παρίσι).
Η αρχαία πόλη είναι επίσης γνωστή για την «Οικία του Ερμή» (από το αρχαίο αγαλματίδιο που παριστάνει τον θεό Ερμή και βρέθηκε σε αυτό, στην οδό Eugène-Desteuque) και «του Κριού» (στην οδό des Capucins et rue Boulard).
Η A. Balmelle του INRAP
είπε ότι «τα λείψανα πιθανότατα ανήκαν σε μια αριστοκράτισσα γυναίκα, η οποία
ήταν πιθανώς περίπου 40 ετών την στιγμή του θανάτου της. Τα δείγματα DNA μπορεί
να αποκαλύψουν εάν είχε σχέση με άλλους, που ήταν θαμμένοι στην ίδια νεκρόπολη.
Αυτή είναι η πρώτη ανέπαφη αρχαία ταφή, από τις 5.000 (!) ταφές που ερευνήθηκαν
από τα μέσα του 19ου αιώνα, που βρέθηκε στην περιοχή», πρόσθεσε.
Μέχρι αυτήν την ανακάλυψη,
όσον αφορά τις σαρκοφάγους, η πόλις ήταν γνωστή για τον λεγόμενο «τάφο του
Jovinus»[2] με την
περίτχενη σαρκοφάγο του.
ΠΗΓΗ: Γ. Λεκάκης «Σύγχρονης
Ελλάδος περιήγησις». Le Parisien. «'Exceptional' 1,800-year-old sarcophagus
unearthed in France held woman of 'special status'», Live Science, 5.10.2023. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 5.10.2023.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[1] Από τις ελληνικές λέξεις γύρος + χώρος > κελτ. Durocorteron
= κυκλικό κάστρο, κλπ. γύρος > δύρος, δούρος, ντούρος = γερός.
Στον
49ο παράλληλο [49.26278°N 4.842223°E].
[2] Ο Flavius Jovinus (310; - 370 μ.Χ.) ήταν Ρωμαίος
στρατηγός και πρόξενος της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, γαλλικής ή γερμανικής
καταγωγής. Εγεννήθη και θάφτηκε στην Δουρικορτόρα.
Αφού
ασπάσθηκε τον χριστιανισμό, ο Jovinus χρηματοδότησε την ανέγερση της εκκλησίας του
Saint-Agricole και Saint-Vital, στην θέση της σημερινής εκκλησίας του αββαείου
Saint-Nicaise de Reims. Στην εκκλησία αυτή θάφτηκε το 370, σε μια λευκή
μαρμάρινη σαρκοφάγο, γλυπτή και εισαγόμενη από την Ιταλία. Έχει διαστάσεις 1,48
x 2,85 x 1,33 μ. και ζυγίζει περίπου 2 τόνους! Έχει περίτεχνες διακοσμήσεις,
που απεικονίζουν ένα κυνήγι λιονταριού με ένα ιππικό, ανάγλυφο του Jovinus να
εκτοξεύει νικηφόρα κατά του ζώου, κλπ. Βρίσκεται στο Musée d'Archéologie de
Saint-Rémi στην Ρεμς από το 1958. Ωστόσο, το ότι ανήκει στον Jovinus αμφισβητείται
από το 1880.
(*) Βαβάη > Bavay, Bavacum: Ο Βάβος / Βαύος, ήταν εξάδελφος του Πρίαμου. Έφυγε από την πόλη της Τροίας, και μετά από πολλές περιπέτειες, βρήκε μια φιλόξενη γη, όπου έκτισε μια πόλη, που την ονόμασε Βέλγη / Belges [> Βέλγιο] - η σημερινή Βαβάη, στον 50ό παράλληλο [50°17′53″N 3°47′56″E]. Επτά δρόμοι, αφιερωμένοι στους πλανήτες και θεούς των Ελλήνων Δία, Άρη, Αφροδίτη, Κρόνο, Ερμή, Ήλιο και Σελήνη, έφυγαν από 7 ναούς της πόλης - βλ. J. de Guise, J, Wauquelin "Chronicles of Hainault".15ος αιώνας. Το μεγάλο άγαλμα του Ερμού, που ευρέθη στην πόλη, βρίσκεται σήμερα στο... Βρετανικό Μουσείο!
(**) Tarwanna / Tervanna επί Γαλατών πρωτεύουσα της βελγικής φυλής των Μορινών / Μωρινών. Επί Ρωμαίων πρωτεύουσα της Civitas Morinorum. Αργότερα Terenburg, Terwaan, κλπ. Στον ποταμό Λυς. στον 50ό παράλληλο [50°38′15″N 2°15′35″E]. Ονομάσθηκε ίσως εκ του ιδρυτή της Λούκιο Ταυριανό, ή από το "Terra avanae" (χώρα της βρώμης). Βλ. Στρ, Π. Μελά, Τάκιτο, Κλ. Πτολεμαίο, Δ. Κάσσιο.
(***) Βιάννος (κρητ.) > Βονονία (λατ. Bononia > Μπολόνια), Vindobona Βιέννη κλπ. > Bonen: Πόλη στην Côte d'Opale, της γαλλικής ακτής στην Μάγχη μεταξύ του Καλαί και της Νορμανδίας στον 50ό παράλληλο [50°43′35″N 1°36′53″E]. Οι Ρωμαίοι την μετονόμασαν Gesoriacum. Εδώ ζούσαν οι Βοιοί (Κέλτες). Συγχέονταν με το Ίτιον. Η πόλις ήταν σημαντική για τους Μορινούς / Μαρινούς (τους «ανθρώπους της θάλασσας »). Ο Ζώσιμος την ονόμασε Germanorum («γερμανόφωνη») στα τέλη του 4ου αιώνα.
(4*) Πρωτεύουσα της γαλατικής φυλής των Λευκών, στον 48ο παράλληλο [48°40′30″N 5°53′30″E]. Στα 30 χλμ., στην οχυρωμένη πόλη Grand ευρέθη ναός του Απόλλωνος.
(5*) Η Πόλη των Μεδιοματρικών > Divodurum Mediomatricorum, Mediomatrix > Mettis (5ος αι.) > Metz, Μετς, Mès: Πόλη στην συμβολή των ποταμών Μοζέλα και Σειγ, στην διασταύρωση Γαλλίας - Γερμανίας - Λουξεμβούργου. Με μια πλούσια ιστορία 3.000 χρόνων. Κατοικείτο από την φυλή των Μεδιοματρικών. Βρίσκεται στον 49ο παράλληλο [49°07′13″N 6°10′40″E].
(6*) Η Colonia Claudia Ara Agrippinensium ήταν μια ρωμαϊκή αποικία στην Ρηνανία η νυν πόλη της Κολωνίας στην Γερμανία, στον 50ό παράλληλο [50°56′17″N 6°57′25″E]. Σε αρχαία έπαυλι ευρέθη τοιχογραφία του 3ου αιώνα μ.Χ. με διονυσιακές σκηνές - εκτίθεται στο Ρωμανο-Γερμανικό Μουσείο. Το 2017 οι αρχαιολόγοι κατά την διάρκεια σωστικων ανασκαφών βρήκαν (50°56′09,6″N 6°57′12,8″E) την αρχαιότερη γνωστή βιβλιοθήκη στην νυν έκταση της Γερμανίας, που χρονολογείται από τον 2ο αιώνα. Η βιβλιοθήκη, η οποία έχει χαρακτηριστικά παρόμοια με εκείνα της Βιβλιοθήκης του Κέλσου στην αρχαία Έφεσο, περιείχε περισσότερους από 20.000 κυλίνδρους.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook