Του φυσικού – μαθηματικού Γεωργίου Μ. Χουτζαίου,
τ. παρέδρου του Παιδαιγωγικού Ινστιτούτου Αθηνών
Η ραβδοσκοπία έχει παράδοση πολλών χιλιάδων ετών. Η άσκησή της ήταν σύνηθες φαινόμενο σε διάφορες ομάδες ανθρώπων, σε όλες τις ιστορικές περιόδους. Αν και δεν έχει αναγνωριστεί ως επαγγελματική ιδιότητα, όμως ιερείς, δάσκαλοι και άλλοι λόγιοι εφάρμοζαν αυτήν την τέχνη ήδη από την προϊστορική εποχή, διαγράφοντας την πορεία της μέσα στους αιώνες.
1)
Σπηλαιογραφίες
όπως εκείνεις του Tassili στη Βόρεια Σαχάρα του 6000 π.Χ.
απεικονίζουν ράβδους και εκκρεμή.
2)
Εικόνες σε
τάφους στην κοιλάδα των βασιλέων στην Αίγυπτο του 3000 π.Χ. περίπου
δείχνουν επίσης ράβδους και εκκρεμή να χρησιμοποιούνται από ιερείς.
3)
Ο Κινέζος
αυτοκράτορας Kuan Yu το 2000 π.Χ. εξέδωσε ένα νόμο,
που είναι σε ισχύ μέχρι σήμερα, σύμφωνα με τον οποίο δεν επιτρέπεται το χτίσιμο
σπιτιών, αν δεν προηγηθεί εξέταση των χώρων από τους “μάντεις της Γης”,
οι οποίοι και διαπιστώνουν κατά πόσο οι χώροι είναι ελεύθεροι από τα “δαιμόνια
της Γης”, δηλαδή την “αρνητική” φυσική ακτινοβολία. Ο Μάρκο Πόλο
ανέφερε ότι είδε Κινέζους να ψάχνουν για μέταλλα με ένα “Μαγικό ραβδί”.
4)
Σύμφωνα με
την Παλαιά Διαθήκη, ο Μωυσής κλήθηκε από τον Θεό να εντοπίσει με τη
ράβδο του νερό στην έρημο Zin, για να ξεδιψάσει τον “εκλεκτό”
λαό του Θεού.
5) Η Ραβδοσκοπία όπως εφαρμόζεται σήμερα, μάλλον προέρχεται από την Γερμανία κατά τη διάρκεια του 15ου αιώνα, όταν χρησιμοποιήθηκε για την εύρεση μεταλλευμάτων. Ήδη από το 1518 ο ραβδοσκόπος Martin Luther ερευνούσε για εντοπισμό μετάλλων. Το 1550 ο Sebastian Munster εξέδωσε το βιβλίο “Cosmographia”, που περιέχει ένα ξυλόγλυπτο με απεικόνιση ενός ραβδοσκόπου να περπατά με διχαλωτό ραβδί στο χέρι και παράλληλα να παρουσιάζονται εξορυκτικές δραστηριότητες, ενώ η ράβδος ονομάζεται Virgula Divina (= θεία ράβδος) ή Virgula Gluck (= τυχερή ράβδος). Δεν υπάρχει κανένα συνοδευτικό κείμενο στο ξυλόγλυπτο. Το 1556 ο Georgius Agricola εξέδωσε το βιβλίο “De Re Metallica”, όπου περιλαμβάνεται η λεπτομερής περιγραφή της Ραβδοσκοπίας για ανεύρεση κοιτασμάτων μετάλλων καθώς και η περιγραφή της εξόρυξης και τήξης των μεταλλευμάτων. Η τεχνική αυτή εξαπλώθηκε στην Αγγλία από Γερμανούς ανθρακωρύχους, που πήγαν εκεί για να εργαστούν στα ανθρακωρυχεία.
Ακριβώς λίγο μετά από αυτή την έκδοση, κατά τη διάρκεια της βασιλείας της Ελισσάβετ της Α', Γερμανοί μεταλλωρύχοι απασχολήθηκαν στην Αγγλία για να βρουν το κοίτασμα ψευδαργύρου, που ήταν αναγκαίο για κράμα με το χαλκό της Κορνουάλης, για να παρασκευάσουν ορείχαλκο (μπρούτζο) για τον εξοπλισμό της χώρας. Ο J. W. Gough αναφέρει στο βιβλίο του “The Mines of Mendip” πως “μεγάλη φήμη εξαπλώθηκε για τις αρετές της ραβδοσκοπικής ράβδου”.
Πολλές αναφορές για τη ραβδοσκοπία έγιναν το 17ο αιώνα, που περιέχουν ρεπορτάζ των δραστηριοτήτων του Jacques Aymar, ο οποίος αρχίζοντας ως ένας επιτυχημένος ραβδοσκόπος νερού βρήκε στα 1690 ότι θα μπορούσε να εφαρμόσει επιτυχώς το χάρισμά του στην έρευνα για χαμένα πρόσωπα. Το 1693 έγινε η έκδοση του “La Verge de Jacob”, που δίνει πολλά στιγμιότυπα της χρήσης των ραβδοσκοπικών ράβδων.
Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα η Ραβδοσκοπία ήταν συνδεδεμένη με το Σατανά. Το 1662 η Ραβδοσκοπία είχε κηρυχθεί “δεισιδαιμονία” ή μάλλον “σατανική” από τον Ιησουίτη Gaspar Schott, αν και αργότερα διαπίστωσε ότι δεν ήταν βέβαιος ότι ο Σατανάς ήταν πάντα υπεύθυνος για την κίνηση της ράβδου. Η Ιερά Εξέταση το 1701 σταμάτησε τη χρήση της Ραβδοσκοπίας με την απειλή της παραπομπής σε δίκη των ραβδοσκόπων. Γενικά κατά το Μεσαίωνα λόγω της άνθισης των εκκλησιαστικών δογμάτων και της εξέλιξης των θετικών επιστημών, οι ραβδοσκόποι θεωρούνταν μυστηριώδη άτομα ή ακόμα και μάγοι, πρόσφεραν δε τις υπηρεσίες τους μόνο για τον εντοπισμό νερού και ορυκτού πλούτου, δηλαδή ό,τι σχετιζόταν με την εμπορική αξία.
6)
Επίσης και
οι Ισπανοί κατακτητές χρησιμοποίησαν με επιτυχία την Ραβδοσκοπία στη Νότια
Αμερική.
7)
Υπάρχουν
πολλές χρήσεις της Ραβδοσκοπίας με ή χωρίς τη χρήση συσκευών, όπως η
ραβδοσκοπική ράβδος ή το εκκρεμές. Η πιο δημοφιλής χρήση της ραβδοσκοπίας τα
περασμένα χρόνια ήταν η έρευνα για νερό με την εκσκαφή φρεάτων. Ήταν επίσης
δημοφιλής κατά τη διάρκεια της έρευνας για χρυσό στη διάρκεια της χρονικής περιόδου
1848 έως 1852.
8)
Το μωσαϊκό
πάτωμα στην αρχαία συναγωγή στο Bet Alfa στην κοιλάδα
Jejreel του Ισραήλ περιέχει ένα ζωδιακό κύκλο με μια
εικόνα κάτω από το Ενυδρείο (Aquarius), όπου ο ιερέας κρατά ό,τι θα μπορούσε να
είναι μια διχαλωτή ραβδοσκοπική ράβδος.
9)
Μόλις τον
περασμένο αιώνα άρχισε και πάλι να γίνεται σύνδεση της ακτινοβολίας της Γης με
την υγεία των ανθρώπων. Ένα εντυπωσιακό παράδειγμα είναι το πείραμα του
ραβδοσκόπου Gustar Freiherr von Pohl το 1929, σύμφωνα με το οποίο ο von Pohl εντόπισε πάνω στο γεωγραφικό
χάρτη τις ροές νερού μιας μικρής πόλης στη Νότια Βαυαρία.
10) Ο δημόσιος ιατρός Dr. Bernhuber, ύστερα από μελέτη, που έκανε στην
περιοχή που ζούσε, έβγαλε το συμπέρασμα ότι όλοι οι θάνατοι από καρκίνο τα
τελευταία δώδεκα χρόνια, που προηγήθηκαν της μελέτης του, ήταν άνθρωποι, που
κατοικούσαν σε σπίτια που βρίσκονταν πάνω σε ροές νερού. Σε ένα ιατρικό
συνέδριο στο Μόναχο το 1931 διατυπώθηκε η ανάγκη ριζικών αλλαγών στην ιατρική
επιστήμη σχετικών με τα αίτια της ασθένειας του καρκίνου. Η εκδοθείσα μελέτη
της Dr. Veronica Carstens το 1985 αναφέρει πάνω από 750
περιπτώσεις καρκίνου (ασθενείς σε τελικό στάδιο), που θεραπεύτηκαν επιτυχώς,
αφού μεταφέρθηκαν σε περιοχές χωρίς ροές νερού ή αφού “καθαρίστηκαν” οι
χώροι τους από την “αρνητική” ενέργεια με τη βοήθεια ραβδοσκόπων.
ΠΗΓΗ: Γ. Μ. Χουτζαίου «Η ραβδοσκοπία και η επιστημονική της εξήγηση
– Λέσβιοι ραβδοσκόποι», εκδ. Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου, Μυτιλήνη, 2011.
ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 10.11.2011.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook