Το Index Librorum Prohibitorum («Κατάλογος Απαγορευμένων Βιβλίων»)
είναι ένα κατάλογος εντύπων, τα οποία λογοκρίθηκαν από την Ρωμαιοκαθολική
Εκκλησία, καθώς τα θεωρούσε επικίνδυνα για την ίδια και για την πίστη των μελών
της.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ, ΕΔΩ.
Ο σκοπός του καταλόγου ήταν η αποτροπή της ανάγνωσης ανήθικων βιβλίων
και έργων, τα οποία περιείχαν θεολογικά σφάλματα, και της διαφθοράς των πιστών.
Ο κατάλογος δεν συμπληρωνόταν αποκλειστικά ως αντίδραση σε βιβλία που είχαν ήδη
κυκλοφορήσει. Οι καθολικοί συγγραφείς είχαν την δυνατότητα να υπερασπίσουν τα
γραφόμενά τους και μπορούσαν στην συνέχεια να ετοιμάσουν μια νέα έκδοση του
έργου τους, με τις απαιτούμενες διορθώσεις, ή περικοπές, έτσι ώστε να αποφύγουν
ή έστω να περιορίσουν την απαγόρευσή του. Η λογοκρισία πριν την έκδοση των
βιβλίων ενθαρρυνόταν.
Ο πρώτος κατάλογος αυτού του είδους δεν δημοσιεύθηκε στην Ρώμη, αλλά
στην Ολλανδία το 1529.
Η Βενετία και το Παρίσι ακολούθησαν αυτό το παράδειγμα (1543 και 1551).
Το πρώτο ρωμαϊκό Index (Κατάλογος) ήταν έργο του Πάπα Παύλου Δ'(*) (1557,
1559). Το έργο της λογοκρισίας θεωρήθηκε πολύ αυστηρό και, μετά από τον
επαναπροσδιορισμό της εκκλησιαστικής νομοθεσίας στο ζήτημα της απαγόρευσης των
βιβλίων, ο Πάπας Πίος Δ΄ ανακοίνωσε επίσημα το λεγόμενο Tridentine Index
(Κατάλογος του Τριδέντου), την βάση όλων των μετέπειτα καταλόγων, μέχρι που ο
Πάπας Λέων ΙΓ΄, το 1897, δημοσίευσε το Index Leonianus (Λεόντειος Κατάλογος).
Οι πολύ πρώιμοι κατάλογοι ήταν έργο της Επιτροπής της Ιερής Υπηρεσίας
(Congregation of the Holy Office) της Καθολικής Εκκλησίας (πρόκειται για την
Επιτροπή της Ιεράς Εξέτασης [Sacred Congregation of the Inquisition], αργότερα
γνωστής ως Επιτροπή για τo Δόγμα της Πίστης [Congregation for the Doctrine of
the Faith]).
[ -Να σας πω κι ένα μυστικό;
Ο Κατάλογος είναι ενεργός ακόμη και σήμερα! ]
Διάσημοι συγγραφείς που περιλήφθηκαν στον Κατάλογο
• Τζόζεφ Άντισον
• Φράνσις Μπέικον
• Ονορέ ντε Μπαλζάκ
• Τζορτζ Μπέρκλεϋ
• Τζιορντάνο Μπρούνο
• Τζιάκομο Καζανόβα
• Νικόλαος Κοπέρνικος
• Ντάνιελ Ντεφόε
• Ρενέ Ντεκάρτ
• Ντενί Ντιντερό
• Αλέξανδρος Δουμάς (πατέρας)
• Αλέξανδρος Δουμάς (υιός)
• Ντεζιντέριους Έρασμος
• Γκυστάβ Φλωμπέρ
• Ανατόλ Φρανς
• Γαλιλαίος Γαλιλέι
• Έντουαρντ Γκίμπον
• Αντρέ Ζιντ
• Βιντσέντσο Τζιομπέρτι
• Τόμας Χομπς
• Βίκτωρ Ουγκό
• Ντέιβιντ Χιουμ
• Ιμμάνουελ Καντ
• Νίκος Καζαντζάκης
• Hughes Felicité Robert de
Lamennais
• Τζον Λοκ
• Νικολό Μακιαβέλι
• Μορίς Μαίτερλινκ
• Νικολά Μαλμπράνς
• Καρλ Μαρξ
• Τζον Μίλτον
• Μπλεζ Πασκάλ
• Φρανσουά Ραμπελαί
• Σάμιουελ Ρίτσαρνσον
• Ζαν Ζακ Ρουσώ
• Γεωργία Σάνδη
• Ζαν-Πωλ Σαρτρ
• Μπαρούχ Σπινόζα
• Λώρενς Στερν
• Εμάνουελ Σβέντενμποργκ
• Τζόναθαν Σουίφτ
• Τέοντορ Χέντρικ φαν ντερ Φέλντε
• Βολταίρος
• Εμίλ Ζολά
• Gerard Walschap
• Σιμόν ντε Μπωβουάρ.
(*) Λίγα λόγια για τον Πάπα Παύλο τον Δ':
Ο πάπας Παύλος Δ΄ (λατ.: Paulus IV, 28 Ιουνίου 1476 - 18 Αυγούστου
1559), που γεννήθηκε ως Τζιαν-Πέτρο Καράφα, ήταν ποντίφικας από τις 23 Μαΐου
1555 έως το 1559 που απεβίωσε.
Όταν υπηρετούσε ως παπικός απεσταλμένος (nuncio) στην Ισπανία, ανέπτυξε
αντι-ισπανικά αισθήματα. Αυτά αργότερα χαρακτήρισαν την εξουσία του, με
αποτέλεσμα το Παπικό κράτος να ηττηθεί στον Ιταλικό Πόλεμο των ετών 1551-1559.
Αρχικά ο Καράφα είχε διοριστεί επίσκοπος του Κιέτι, αλλά έπειτα παραιτήθηκε για
να ιδρύσει με τον άγιο Γκαετάνο, κόμη του Κιέτι την Συγκέντρωση των Κανονικών
Κληρικών. Τον ανακάλεσαν στη Ρώμη, όπου τον έκαναν αρχιεπίσκοπο της Νάπολης.
Ήταν ο δημιουργός της Ιεράς Εξέτασης και αντιπαρατέθηκε σε κάθε διάλογο με το
αναδυόμενο στην Ευρώπη Προτεσταντικό κίνημα.
Το 1555 ο καρδινάλιος Αλέξανδρος Φαρνέζε, αντιθέμενος στον Κάρολο Ε΄
των Αψβούργων, ευνόησε την εκλογή του Καράφα ως πάπα. Η περίοδός του Παύλου Δ΄
χαρακτηρίστηκε από ισχυρό εθνικισμό, ως αντίδραση στον Φίλιππο Β΄ της Ισπανίας
και τους Αψβούργους. Ανάγκασε τους εβραίους της Ρώμης να φέρουν διαφορετικά
ενδύματα και να περιοριστούν σε ένα γκέτο. Διόρισε τον Κάρλο Καράφα ως
καρδινάλιο-ανιψιό. Όταν αυτός προκάλεσε ένα σκάνδαλο, ο Παύλος Δ΄ αναγκάστηκε
να τον απομακρύνει. Αυτά έβλαψαν την παποσύνη. Περιόρισε πολλές
κακομεταχειρίσεις του κλήρου στη Ρώμη, αλλά με σκληρές μεθόδους.
Η αρχιερατεία του κράτησε 4 έτη, 2 μήνες και 26 ημέρες.
ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 30.1.2024.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook