Το Φετιχιέ Τζαμί(*) των Αθηνών υποδέχεται την έκθεση «ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕ ΑΙΣΙΟ ΤΕΛΟΣ. Η επιστροφή τριών αρχαιοτήτων από την Ατλάντα», η οποία διοργανώθηκε από τη Διεύθυνση Τεκμηρίωσης και Προστασίας Πολιτιστικών Αγαθών, σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Πόλης Αθηνών του Υπουργείου Πολιτισμού.
Η έκθεση πραγματεύεται τη μακρά και δύσκολη πορεία επαναπατρισμού τριών ελληνικών αρχαιοτήτων:
- μιας πήλινης μινωικής λάρνακας στον τύπο του λουτήρα, με γραπτή διακόσμηση (ΥΜ ΙΙΙΑ - μέσα 14ου αι. π.Χ.),
- μιας μαρμάρινης καθιστής ανδρικής μορφής από τον διάκοσμο επιτύμβιου ναΐσκου (350-325 π.Χ.)
και
- ενός μαρμάρινου αγάλματος της θεάς
Αρτέμιδος (δεύτερο μισό του 2ου αι. π.Χ.).
ΑΓΑΛΜΑ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ
Σύμφωνα με το ιστορικό απόκτησης του Μουσείο Carlos, το άγαλμα,
με αρ. καταλόγου 2002.031.001Α/Β, αγοράστηκε το 2002 από τον Robert Hecht, έμπορο
τέχνης με έδρα την Νέα Υόρκη. Για να επιτύχει την πώληση, ο Hecht παρουσίασε στο Μουσείο στοιχεία
κατοχής του αγάλματος από το 1974, τα οποία εν συνεχεία αποδείχθηκαν
πλαστά.
Την άνοιξη του 2007, οι αρχαιολόγοι του Υπουργείου
Πολιτισμού ταύτισαν το άγαλμα του Μουσείου Carlos με αυτό που απεικονιζόταν σε
φωτογραφίες που διακινούσε κύκλωμα αρχαιοκάπηλων στην Ελλάδα από το 1997.
Λίγους μήνες αργότερα, εστάλη στο Μουσείο η πρώτη επίσημη επιστολή διεκδίκησης
του αγάλματος από το ελληνικό Δημόσιο. Παράλληλα, υποβλήθηκε από πλευράς
Υπουργείου Πολιτισμού στην Αστυνομία έκθεση με όλα τα στοιχεία που τεκμηρίωναν
ότι το άγαλμα ήταν προϊόν παράνομης διακίνησης. Η υπόθεση παραπέμφθηκε στον
Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών και σχηματίστηκε δικογραφία.
Τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν κατά τη δικαστική διερεύνηση της
υπόθεσης αποκάλυψαν ότι το άγαλμα είχε βρεθεί το 1997 σε λαθρανασκαφή,
στην περιοχή της Δωδώνης Ιωαννίνων. Οι αρχαιοκάπηλοι το είχαν κρύψει σε αποθήκη
και διακινούσαν πολαρόιντ φωτογραφίες του στα κυκλώματα, αναζητώντας αγοραστή.
Φαίνεται ότι παρέμεινε εκεί έως τις αρχές της δεκαετίας του 2000, οπότε
εξήχθη παρανόμως από την Ελλάδα.
Τόσο οι πολαρόιντ φωτογραφίες όσο και τα στοιχεία της δικογραφίας
απέδειξαν την πέραν πάσης αμφιβολίας παραποιημένη προέλευση του αγάλματος που
παρουσίασε ο Hecht στο Μουσείο Carlos και λειτούργησαν καταλυτικά για
την επιστροφή του.
Οι αρχαιότητες, παρ’ ότι
εντάσσονται σε διαφορετικά πολιτισμικά περιβάλλοντα, 'δένονται' με κοινή μοίρα:
Εντοπίστηκαν σε λαθρανασκαφές, κατά τις δεκαετίες του 1980 και 1990, και
διακινήθηκαν εντός και εκτός Ελλάδας από μεγάλα αρχαιοκαπηλικά κυκλώματα, πριν
καταλήξουν στο Μουσείο Michael C. Carlos του Πανεπιστημίου Emory, στην Ατλάντα
των ΗΠΑ. Κοινή και η μοίρα της επιστροφής τους, αφού οι συνεχιζόμενες από το
2007 προσπάθειες των αρμοδίων Υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού κατέληξαν
στον επαναπατρισμό τους, στις 22 Ιανουαρίου 2024.
Ο επισκέπτης της έκθεσης έχει
τη δυνατότητα να θαυμάσει, σε πρώτο επίπεδο, τρία μοναδικά έργα τέχνης,
'γεννήματα' διαφορετικών τόπων και εποχών. Σε δεύτερο επίπεδο, ωστόσο, μπορεί
να διαπιστώσει τον αγώνα που απαιτείται από πλευράς Υπουργείου Πολιτισμού, τη
συνεχή και ενδελεχή έρευνα σε φωτογραφικά και έντυπα αρχεία, τη συνεργασία με
διεθνείς διωκτικές, δικαστικές και διπλωματικές αρχές, για την επίτευξη του
αυτονόητου, που δεν είναι άλλο από την επιστροφή των ξενιτεμένων μνημείων στον
τόπο που τα δημιούργησε.
ΠΗΓΗ: ΥΠΠΟΑ, ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 5.4.2024.
(*) Φετιχιέ Τζαμί Αρχαιολογικός
Χώρος Ρωμαϊκής Αγοράς Αθηνών. Διάρκεια έκθεσης 5 Απριλίου - 31 Μαΐου 2024 - Ώρες
Κοινού 8:00 - 20:00. Η έκθεση δεν θα είναι επισκέψιμη κατά το διάστημα 28 - 30
Απριλίου, λόγω παράλληλης εκδήλωσης στον χώρο.
Το Φετιχιέ Τζαμί ή Τζαμί του Πορθητή, το οποίο οικοδομήθηκε στο β΄ μισό του 17ου αι., ονομαζόταν από τους Έλληνες κατοίκους της πόλης Τζαμί του Σταροπάζαρου, λόγω της θέσης του μέσα στο παζάρι των σιτηρών στον χώρο της Ρωμαϊκής Αγοράς. Αποτελείται από μία μεγάλη τετράγωνη αίθουσα και από ένα προστώο (ρεβάκ). Στο εσωτερικό του τζαμιού, στο κέντρο της ανατολικής του πλευράς υπάρχει μια μικρή κόγχη, το μιχράμπ, προσανατολισμένο προς την Μέκκα. Στο κέντρο της αίθουσας υπάρχουν τέσσερις κίονες, στους οποίους εδράζονται τα τέσσερα τόξα που στηρίζουν τον κεντρικό τρούλο. Στον περιμετρικό του τοίχο εφάπτονται τέσσερα τεταρτοσφαίρια, ενώ τέσσερις μικρότεροι τρούλοι αντιστοιχούν στις γωνίες του οικοδομήματος. Το προστώο φέρει στην όψη πέντε τόξα, στηριζόμενα σε δύο κτιστούς πεσσούς στις γωνίες και τέσσερις κίονες μεταξύ αυτών. Τέλος, καλύπτεται από πέντε μικρούς τρούλους (φουρνικά).
Ύστερα από την κήρυξη της
επανάστασης για την απελευθέρωση από τους Τούρκους, το Φετιχιέ Τζαμί γνώρισε
διάφορες χρήσεις: στρατιωτική φυλακή του φρουραρχείου της πόλης, στρατώνας, ενώ
το 1824 λειτούργησε ως σχολείο της αλληλοδιδακτικής μεθόδου. Στην συνέχεια,
πριν το 1890, μετατράπηκε σε αλευραποθήκη, ενώ στους εξωτερικούς του τοίχους
προσκολλήθηκαν οι κλίβανοι του στρατιωτικού αρτοποιείου. Την τελευταία του
χρήση, η οποία ήταν και η περισσότερο μακρόχρονη από τις μεταγενέστερες,
διατήρησε έως και το 1935, οπότε και απελευθερώθηκε από τις εξωτερικές
προσθήκες.
ΠΗΓΗ: ΥΠΠΟΑ. Γ. Λεκάκης "Σύγχρονης Ελλάδος περιήγησις".
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook