Του Χρίστου Γούδη,
Κυκλοφορούσε κατά διαστήματα στον Πειραιά κατά την έξοδό του απ’ τα ναυλοχούντα πλοία του 6ου στόλου, συχνάζοντας στις ομιχλώδεις γειτονιές περί την Φίλωνος, αρχές δεκαετίας του 1950.
Frank Lloyd Rong, ναύκληρος, χριστιανός ορθόδοξος, και ναυπηγός και αρχιτέκτων της ναοδομίας, συνέλαβε το σχέδιο για την ανέγερση πύργου στον Πειραιά, τόσα πατώματα όσα κι οι εκκλησίες που ήτανε διάσπαρτες σε Μικρολίμανο, Πασαλιμάνι, Καστέλλα, Φρεαττύδα και Χατζηκυριάκειο, Κάνθαρο, Τερψιθέα και Πειραϊκή και βάλε, με πρόσβαση σε κάθε ιερό ναό με ασανσέρ ή και - για τους πολύ πιστούς προσκυνητές - με σκάλες.
Θα ’τανε ένας
πολυώροφος καλλιεπής πειραϊκός ναός, με ορόφους αφιερωματικούς στην κάθε
εκκλησία.
Ένας θεόπνευστος
αληθινός Πύργος χριστιανικής Βαβέλ.
Ένας ουρανοξύστης που
θα ακουμπούσε στον Θεό.
Μια πολυεκκλησία.
Είχε μπροστά του στο σχεδιαστήριο τον χάρτη που αποτύπωνε τους δρόμους, τα τοπόσημα, οικοδομές και εκκλησίες, κι άρχισε τις αφιερώσεις τον ορόφων, έναν για κάθε άγιο των ιερών ναών του Πειραιώς, αρχής γενόμενης απ’ το υπόγειο του Πύργου.
Έβαλε στο υπόγειο, βάσει του ευαγγελικού «οι έσχατοι έσονται πρώτοι κι οι πρώτοι έσχατοι», τον προφητάνακτα Ηλία της Καστέλλας, και στο ισόγειο τους δυο ανάργυρους αγίους, Κοσμά και Δαμιανό, γιατρούς, μαζί με τον Μαχάωνα, στο Τζάνειο και στην Καλλίπολη.
Τον 1ο όροφο τον
αφιέρωσε στον Άγιο Βασίλειο, τέρμα Σαχτούρη στην Καλλίπολη για όσους ξέρουνε
τον Πειραιά.
Τον 2ο στον πολιούχο μας, τον Άγιο Σπυρίδωνα, προστάτη άγιο θαυματουργό, ωσαύτως της Κερκύρας, Ακτή Μιαούλη όπου και το σπίτι του ναυάρχου που μόνος του το έχτισε αλλά δεν πρόλαβε να κατοικήσει…
Στον 3ο όροφο
δοξάζονταν της Αλεξάνδρας η Αγία Αικατερίνη.
Στον 4ο η Παναγία η
Μυρτιδιώτισσα από το Μικρολίμανο.
Στον 5ο ο Άγιος
Χαράλαμπος επί της Βασιλέως Παύλου στην Καστέλλα.
Στον 6ο η
Ευαγγελίστρια του κεντρικού λαμπρού δρόμου-δρομέα του Πειραιά.
Στον 7ο ουρανό, έτσι
αποκαλούσε τους ορόφους, η επιβλητική Αγία Τριάδα.
με το σεπτό της
παρεκκλήσι-ιερό στον Άγιο Νεκτάριο Αιγίνης.
Στον 8ο ο Άγιος των
ναυτικών, ακτή Μιαούλη, ο Νικόλαος, κανόνας πίστεως, εικόνα πραότητος και
δάσκαλος της εγκρατείας.
Στον 9ο ο Άγιος
Διονύσιος του Πειραιά, συνειρμικά ο Διόνυσος, Βάκχος Χριστού με το κρασί της
Θείας Κοινωνίας.
Στον 10ο ο Τίμιος
Σταυρός, ο του Διός Σωτήρος,
και
στον 11ο ο συναφής με
Αυτόν ναός, Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, κατ’ έναντι απ’ το Δημοτικό το
Θέατρο, του Ιωάννη Λαζαρίμου.
Στο 12 το «Ρόδον το
Αμάραντον», η Παναγίτσα της Πειραϊκής.
Στο 13 η Ζωοδόχος (αναβλύζουσα)
Πηγή: Καμίνια, Κοκκινιά, Χατζηκυριάκειο, και της Αγίας Σοφίας.
Στο 14 η Αγία Παρασκευή,
της Καλλιπόλεως, η Αθληφόρος.
Στο 15 ο τόσο
άγνωστος μα και γνωστός (από Ηρόδοτο και Θεοτόκη), ο Άγιος και μυροβλήτης Νείλος.
Στο 16 η Αγία (του
Θεού) Σοφία, απ’ τα Μανιάτικα και την Aγιά Σοφιά.
Στο 17 ο Ιωάννης Πρόδρομος
απ’ το Χατζηκυριάκειο.
Στο 18 ο Άγιος
Ελευθέριος απ’ τα Καμίνια (του πυρός).
Στο 19 ο ιερός ναός
Υπαπαντής Κυρίου, στον Πειραιά και στα Ταμπούρια.
Στο 20 και 21 οι
Άγιοι Παντελεήμων και Φανούριος της Δραπετσώνας.
Στο 22 ο Άγιος
Δημήτριος, στο Νέο Φάληρο (Καραϊσκάκη) αλλά και στα Ταμπούρια.
Στο 23 ο Άγιος
Αντρέας από τα Λιπάσματα, και τέλος
Στο 24 της Αναλήψεως
στην Δραπετσώνα, πλατφόρμα διαφυγής στον Ουρανό όλων των άγιων και των οσίων.
Όμως ο Πύργος ο περίοπτος
που υψώθηκε στον Πειραιά αρχής γενόμενης τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ΄70 από
τους αρχιτέκτονες-σχεδιαστές Βικέλα και Μολφέση και Λοΐζο, με τους επίσης 24
ορόφους του και με τα δυό του στιβαρά υπόγεια, δεν έγινε ο πολυδύναμος ναός, η πολυεκκλησία.
Έγινε οίκος εμπορίου,
ναυτιλίας και συναλλαγών, οίκος του Μαμωνά και των χρηματανθρώπων, που μόνον ο
Ιησούς με το φραγγέλιο, όταν θα έρθει ως Δευτέρα Παρουσία, θα τον διεκδικήσει
ως τον Οίκο του Θεού par excellence κι όχι ως οίκο των αμαρτιών και των ανομημάτων της όποιας χθόνιας και υποχθόνιας εξουσίας.
ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 9.5.2024.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook