Ξεπουλήθηκε
άγνωστο
και μοναδικό είδος
αρχαίου ελληνικού αγγείου,
με οργιαστικό χορό Σατύρων!
 |
Ώρες-ώρες σκέφτομαι πως οι σκηνές αυτών των σατύρων, των οινοποσιών,
των χορών και των εορτών τους,
πέρασαν και έμειναν στην λαϊκή συνήθεια και συνείδηση του Έλληνος,
με τις ιστορίες των βαρελοφρόνων, της κρασοκατανύξεως
και των γλεντιών, στα ταβερνάκια της Ελλάδος...
Αυτό το αρχαίο ελληνικό
αγγείο (του 400-300 π.Χ.), είναι τόσο… ασυνήθιστης μορφής, που είναι αδύνατον να
ταξινομηθεί ανάμεσα στα παραδοσιακά αγγεία που γνωρίζουμε! Ως εκ τούτου είναι ΚΑΙ
μοναδικό ως προς την μορφή του… Το σχήμα του αγγείου (ύψους 15,2 εκατ.) από
μόνο του είναι αρκετό, για να είναι μια κατηγορία μόνο του… Είναι ένα
αριστουργηματικό έργο! Τέτοια χειροτεχνία σπάνια έχει βρεθεί, ακόμα και μεταξύ
των κεραμικών έργων της κυρίως αρχαίας Ελλάδος! Διότι αυτό φιλοτεχνήθηκε στην
Μεγάλη Ελλάδα (νυν Νότια Ιταλία). Τέτοια δημιουργία, σχήμα, στόμιο και δομή δεν
έχει ξαναπαρατηρηθεί ποτέ!
Αλλά αυτό το τέχνεργο είναι
ένα αριστούργημα, μια κορυφαία επίδειξη τέχνης, ΚΑΙ όσον αφορά την χαρά της ζωής,
την χαρά της γιορτής! Εικονίζει εορτή, μια συνεύρεση Σατύρων:
Ποιος ξέρει πότε και πού οι
τρεις φίλοι-συμπότες, προσωποποιημένοι ως Σάτυροι, συγκάθησαν σε συμπόσια, πίνοντας
ατέλειωτη ποσότητα κρασιού από αυτό το αγγείο, απολαμβάνοντας ο ένας την παρέα
του άλλου, στο όνομα της ευτυχίας και της φιλίας; Αυτό το αγγείο, ενώ δεν
μπορεί πλέον να εξυπηρετήσει τον λόγο για τον οποίο φτιάχτηκε, η τέχνη και η
φύση του έργου είναι αρκετές για να το κάνουν! Ποιος δεν μπορεί να γοητευτεί
από μια τόσο ζωντανή σκηνή; Ποια καρδιά δεν μπορεί να ριγήσει από τόσο σαφή απεικόνιση;
Ο μεσαίος Σάτυρος είναι στον
αέρα, φορώντας μόνο τις μπότες του, με το δεξί του χέρι να πιάνει ένα περίεργο
τύμπανο (ένα τυμπάνι) και να κρατά τον ρυθμό-χρόνο/Κρόνο στην μελωδία που παίζεται
από τους καλαμένιους αυλούς, που βαστούν στα χέρια οι φίλοι συνοδοί του, οπαδοί του θιάσου του θεού των Θρακών και των υπολοίπων Ελλήνων, Διονύσου. Ο ένας
παίζει αυλό και ο άλλος δίαυλο. Το άλμα του χορευτή είναι δραματικό και
χαρούμενο συνάμα!
Κάποιος στεφανωμένος, με μυτερά αυτιά, παρατηρεί αινιγματικά τον
οργιαστικό χορό. Ποιος είναι; Κι επάνω του εικονίζεται ένας… (ηλιακός;) δίσκος…
Γιατί;
Φύλλα φοινικόδενδρου στην βάση, τέλεια συμμετρικά, καμπυλωτά προς τα
μέσα… ίσως ριπίδια / βεντάλιες / "ανεμιστήρας", για να «κάνουν αέρα» στην γιορτή, να δροσίζουν
την καυτή ατμόσφαιρα…
Κι όμως, οι μοναδικότητες
αυτού του αγγείου δεν συγκίνησαν κανέναν επίσημο, ώστε να το αποσύρει από μια
δημοπρασία, που έγινε, μόλις προσφάτως, από τον Οίκο Barakat, ο οποίος το ξεπούλησε, αφού του το προσέφερε, λέει,
κάποιος από την Νότιο Κορέα!!!…
Έτσι (και) αυτό το
ακατηγοριοποίητο αρχαίο ελληνικό αγγείο, το μοναδικό, το άγνωστο, θα μείνει για
πάντα κάπου στο… Άγνωστο, μακριά από τα μάτια της επιστήμης, των φιλοτέχνων,
των φιλιστόρων και των πολιτισμένων ανθρώπων του ρημαγμένου πλανήτη Γη…
ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ: αγγειο, κεραμικο, Μεγαλη Ελλαδα, Ιταλια, χαρα, ζωη, γιορτη, εορτη, Σατυροι, Σατυρος, συμποσιο, κρασι, ευτυχια, φιλια, μποτες, μποτα, κρουστο, κρουστα, τυμπανο, τυμπανι, ρυθμος, χρονος, Κρονος, μελωδια, καλαμι, αυλος, διαυλος, αλμα, χορευτης, χορος, δραμα, στεφανι, μυτερα αυτια, αυτι, οργιαστικος χορος, οργιο, ηλιακος δισκος, δισκος, φύλλο, φοινικοδενδρο, φοινικας, ριπιδιο, βενταλια, Μπαρακατ, Κορεα, αρχαιοκαπηλια, δημοπρασια, βαρελοφρονες, οινοποσια, κρασοκατανυξη, ταβερνα, γλεντι, ανεμιστηρας, Διονυσος, Θρακη, θιασος
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook