Περί τον 2ο αιώνα μ.Χ. ο
Έλληνας συγγραφέας Φλέγων Τραλλειανός στο σύγγραμμά του περί «Μακροβίων και
θαυμασίων», αναφέρει για τους υπερμεγέθεις σκελετούς ανθρώπων οι οποίοι εκτός
των άλλων νησιών βρέθηκαν και στην νήσο Ρόδο. Χαρακτηριστικά μεταξύ άλλων
γράφει τα εξής:
«Καὶ τὰ ἐν τῇ Ῥόδῳ δὲ
παρειλήφαμεν ὀστᾶ τηλικαῦτα τὸ μέγεθος, ὡς παραβαλλομένους τοὺς νῦν ἀνθρώπους
πολὺ καταδεεστέρους εἶναι…».
Οι αιώνες πέρασαν οι
σταυροφόροι έφυγαν και η νήσος Λέρος περιήλθε σε οθωμανική κατοχή περί το 1523…
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για την ΛΕΡΟ, ΕΔΩ.
Το 1888 σε έγγραφη αναφορά
του ο Δ. Οικονομόπουλος αναφέρει ότι κατά τους αρχαίους χρόνους έβρισκαν τάφους
με υπερμεγέθη οστά υποθέτοντας ότι ήταν Φράγκοι ιππότες και πιθανόν τευτονικής
φυλής…
Είκοσι τέτοιοι γιγάντιοι
σκελετοί είχαν βρεθεί στην περιοχή του Πλοφούτη ή Μπλεφούτη. Οι εργάτες της
εποχής εκείνης εξέφρασαν τον θαυμασμό τους όμως παρά ταύτα, τα οστά τα έριξαν
σε ένα λάκκο σπάζοντας τα.
Έτσι ο Δ. Οικονομόπουλος πολύ
αργότερα ακολούθησε τις επαναλαμβανόμενες μαρτυρίες των τότε γεωργών και βρήκε
πράγματι οστά με τεράστιες διαστάσεις καταγράφοντας στο βιβλίο «ΛΕΡΙΑΚΑ ΗΤΟΙ
ΧΩΡΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΛΕΡΟΥ» (σελ. 49). «Βρήκαμε οστά τεραστίων διαστάσεων, οστά
γιγάντων με μηρούς 60 εκατοστών (*) και 6 χιλιοστά το πάχος των κρανίων δηλαδή υπέρ
διπλάσια…». Στο ίδιο βιβλίο καταγράφει ότι παρόμοιοι σκελετοί βρέθηκαν και στο
Λακκί.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΕΡΙ ΓΙΓΑΝΤΩΝ, ΕΔΩ.
Οι αιώνες κυλούν αλλά η ιστορία παραμένει σε
αυτό το νησί πάντα ζωντανή..
Ο συμπατριώτης μας κ.
Νταλλαρής Μανώλης μου εξιστόρησε την δική του εμπειρία σχετικά με αυτήν την
περίεργη υπόθεση. Πριν 35 χρόνια στην περιοχή των Τεμενίων[1], σε μια
προσπάθεια να φτιάξουν ένα αλώνι, γείτονες και μάστορες αντίκρισαν κατά την
εκσκαφή της συγκεκριμένης εργασίας ένα επιγραφικό μάρμαρο διαστάσεων 2 Χ 1 μ.
 |
| Επί του αινιγματικού τάφου εκτίσθη αυτό το αλώνι... |
Το άγνωστο μεταλλικό
αντικείμενο μεταφέρθηκε στην Αθήνα προκειμένου να επισκευασθεί… όμως… χάθηκε
προφανώς κατά την μεταφορά του…! Εκείνη την εποχή ο ιερέας Άνθιμος, ερωτηθείς
από τους περιοίκους σχετικά με το τι θα κάνουν με τα οστά, τους είπε να τα πάνε
στην εκκλησιά και να τα εναποθέσουν σε τόπο ιερό… Το δε επιταφικό μάρμαρο ο
τότε αείμνηστος καθηγητής Μιχ. Σαμάρκος, που επιμελήθηκε ως εκπρόσωπος της
ανύπαρκτης αρχαιολογικής υπηρεσίας στο νησί, το πήρε και ως όφειλε το παρέδωσε στην
τότε αποθήκη φύλαξης αρχαιολογικών αντικειμένων.
Σήμερα εμείς μετά από 134
χρόνια ψάξαμε, ρωτήσαμε για το ενεπίγραφο εγχάρακτο (ξενόγλωσσο;) μάρμαρο αλλά δεν
καταφέραμε να το βρούμε πουθενά. Ήταν σύνηθες παρόμοια μεγάλα μάρμαρα να
χρησιμοποιούνται ως πάγκοι στα σφαγεία και στα καντούνια των νεόκτιστων
εκκλησιών.
Έτσι για μια ακόμα φορά δεν
κατάφερα να αντικρίσω τα υπερμεγέθη οστά! Δεν μπόρεσα να δω το μεταλλικό κτέρισμα
του γιγαντόσωμου άνδρα! Δεν κατάφερα να βρω και να διαβάσω αυτά που έγραφε στο
επάνω μέρος το εγχάρακτο μάρμαρο! Όμως χάριν στην ομολογία του κ. Νταλλαρή και
της γυναίκας του στάθηκα κοντά στο χώμα που σκέπαζε για αιώνες τον υπερμεγέθη
άνδρα.
Μετά από χρόνια η ιστορία και
πάλι μας διαφεύγει, λες και θέλει να χαθεί από τις μνήμες θεών και ανθρώπων.
Μετά από τόσους αιώνες και πάλι γλιστρά στο βάθος της λήθης.
Εμείς συνεχίζουμε να
αναζητάμε την ιστορία αυτού του τόπου, αναζητάμε και βρίσκουμε τις άγνωστες
πτυχές της, καταγράφουμε τις μαρτυρίες των παλαιοτέρων. Ίσως όλα αυτά κάποτε
φανούν χρήσιμα και βοηθήσουν τις έρευνες των επομένων γενεών. Αυτή η σελίδα εξ άλλου
φτιάχτηκε για να κινήσει το ενδιαφέρον των νέων ώστε να μάθουν την ιστορία του
τόπου μας και να την αναζητήσουν.
Αγαπητέ φίλε αναγνώστη, ίσως
πολύ αργότερα να βρεθεί και άλλος παρόμοιος αρχαίος τάφος και τότε να παρέμβει
η οργανωμένη πλέον αρχαιολογική υπηρεσία άμεσα, έτσι ώστε να μάθουμε ή να
μάθετε όλοι εμείς και όλοι εσείς την ιστορική αξία αυτών των ευρημάτων.
ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΤΙΣΜΟΥ, 1.9.2022.
ΣΧΟΛΙΑ Γ. Λεκάκη:
(*) Ο μηρός, το μηριαίο οστούν είναι το μεγαλύτερο κόκκαλο του ανθρώπου. Το μήκος του μηριαίου οστού είναι κατά μέσον όρο 26,74% του ύψους ενός ατόμου. Εάν λοιπόν οι ευρεθέντες μηροί ήταν 60 εκατ. τότε ο άνθρωπος αυτός θα πρέπει να είχε ύψος 2,25 μ.
[1] Σύνηθες τοπωνύμιο εν Ελλάδι (Τέμενη Αχαΐας, Τεμένια Χανίων Κρήτης, κ.ά.). Σημαίνει τόπος με πολλά τεμένη (< ρ. τέμνω), δηλ. ναούς, αλλά πολλάκις και ερείπια μεγάλων κτισμάτων (τάφων, κλπ.) που ο λαός εκλάμβανε ως ερείπια εκκλησιών…
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook