Η καταγωγή των Τρώων: Από τον Ψηλορείτη, τον Πειραιά και την Σαμοθράκη! - του Γ. Λεκάκη

Η καταγωγή των Τρώων:

Από τον Ψηλορείτη, τον Πειραιά

και την Σαμοθράκη…

Του Γιώργου Λεκάκη

Ο Τεύκρος[1] ήταν Κρητικός[2] - γενάρχης των Τευκρών Κρητών.

Υιός γιος του Σκαμάνδρου[3] και της νύμφης Ίδης / Ιδαίας[4]. Αδελφός της Βάτειας.

Ο Σκάμανδρος και ο υιός του, Τεύκρος, επήραν τον λαό τους από την Κρήτη, διότι θέριζε η πείνα την μεγαλόνησο, και είχαν θανατωθεί τα 2/3 του κρητικού πληθυσμού, και έφυγαν προς αναζήτηση καλύτερης τύχης στην (κακώς λεγομένη) Μικρά Ασία![5]

Πρώτοι οι Τεύκριοι εκ Κρήτης εγκαταστάθηκαν στην περιοχή της Μυσίας Φρυγίας, όχι μακριά από το ακρωτήρι των Ρήτιον, την οποία ονόμασαν Τευκρία και τον ποταμό Σκάμανδρο. Τότε τους επετέθησαν σμίνθοι, που βγήκαν από την γη. Οι σμίνθοι ροκάνισαν ό,τι προερχόταν από ζώο (λ.χ. κάθε είδους δερμάτινο εξάρτημα) και άρα αχρήστεψων τελείως τον οπλισμό και τα σκεύη τους! Αλλά ο χρησμός, που είχαν πάρει από μαντείο στην Κρήτη, τους είχε συμβουλεύσει να ιδρύσουν αποικία, εκεί που θα δεχτούν «υπόγεια επίθεση», «όπου θα τους επιτεθεί ο γεννημένος από την γη» - δηλ. οι γηγενείς. Αυτήν, λοιπόν, εθεώρησαν «υπόγεια επίθεση», αλλά αντί να αντεπιτεθούν, ίδρυσαν πόλη, την πρωτεύουσά τους Αμαξιτό. Ο Απόλλων εξόντωσε τους σμίνθους για να τους προστατέψει, ώστε να εγκατασταθούν με ασφάλεια…[6] Σμίνθος[7] στην αρχαία κρητική διάλεκτο ήταν ο μυς / ποντικός[8]…- ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΡΟΣΕΧΩΣ…

Τότε ο Κρης Τεύκρος έκτισε ναό αφιερωμένο στον Απόλλωνα Σμινθέα (ο οποίος αποδόθηκε ως «καταστροφέας των μυών») ίνα τιμήσει τον Απόλλωνα, που εξαφάνισε όλους τους σμινθους επί βασιλείας του. Οι Κρήτες έφεραν μαζί τους την λατρεία του Απόλλωνα στην Τροία[9].- ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΡΟΣΕΧΩΣ…

Η φήμη του Τεύκρου ως σοφού, αφού κατέκτησε την περιοχή χωρίς πόλεμο,  έφθασε στα αυτιά ενός άλλου Σκαμάνδρου, του βασιλιά της περιοχής της Τροίας. Ο βασιλιάς Σκάμανδρος έπεισε τον Τεύκρο να νυμφευτεί την κόρη του, κι έτσι ο Τεύκρος εκληρονόμησε έτσι τον θρόνο της πόλης.

Ο Τεύκρος εβασίλευσε με ειρήνη και η χώρα του εγνώρισε μεγάλη ευημερία.  Έγινε «ο πρώτος βασιλιάς, που κυβέρνησε όλην την γη της Τροίας»[10], βασιλιάς της Ίδης[11] της Τρωάδος – η οποία συνέχισε να λέγεται Τευκρία (λ.χ. ο Αινείας αποκαλείται «μεγάλος αρχηγός των Τευκρών») και οι ίδιοι οι κάτοικοι της Τροίας συχνάκις αποκαλούσαν εαυτούς ως Τευκρίους..

Έγινε πατέρας ενός υιού που ονόμασε επίσης Σκάμανδρο.

Ήταν πατέρας της Βάτειας Β΄[12] ή Αρίσβης ή Μύριννας[13], την οποία υπάνδρευσε με τον Δάρδανο της Σαμοθράκης – ΔΙΑΒΑΣΤΕ: Γ. Λεκάκης «Σαμοθράκη,Ιερά Νήσος» - που τον διαδέχθηκε στον θρόνο του «βασίλειου του όρους Ίδα / Ίδης», και ονόμασε την περιοχή Δαρδανία και ίδρυσε ομώνυμη πόλη, την οποία έκανε και πρωτεύουσα. Γι’ αυτό οι Τευκροί αργότερα ονομάσθηκαν Δαρδάνιοι και εν τέλει Τρώες. Γι’ αυτό και ο Τεύκρος ελέγετο «γενάρχης και προπάτορας των Τρώων» και «πρώτος προπάτορας»[14]. Και γι’ αυτό οι Τρώες ήσαν ένας μικτός Κρητο-θρακικός ελληνικός λαός!

Κόρες του, επίσης, η Νησώ (που μετά τον θάνατο της Βατείας, επίσης νυμφεύθηκε ο Δάρδανος και απόκτησαν την μάντισσα Σίβυλλα)[15], και η Θόωσα[16].

Οι Τευκροί εγκατέλειψαν κάποτε την Τρωάδα και, αφού πέρασαν από την Θράκη, κατέληξαν στην Αδριατική όπου και έμειναν γνωστοί ως Γέργιθες[17] - ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΡΟΣΕΧΩΣ…

Ο Δάρδανος κατέφτασε στην περιοχή της Τροίας από την Σαμοθράκη, μετά τον θάνατο του αδελφού του Ιασίωνος, ακριβώς μετά από τον γνωστό «Κατακλυσμό του Δαρδάνου». Ο Τεύκρος είτε ήταν ήδη εκεί, τον βρήκε στην Τρωάδα. Σε κάθε περίπτωση μιλάμε για μια ιστορία συνόκαιρη του μεγάλου κατακλυσμού… Κι αυτό είναι κάτι που χρονολγείται… - ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΡΟΣΕΧΩΣ…

ΠΗΓΗ: Γ. Λεκάκης «Σύγχρονης Ελλάδος περιήγησις» (απόσπ.). ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 3.3.2018.

ΠΗΓΕΣ: Στράβ. 13/1.48, Τζέτζ. Σχόλ. Λυκόφρ Αλεξ. 1302-1303, Διον. Αλ. 1/61.4-62.1, Ετυμ. Μ. Σκάμανδρος, Απολλόδ. 3/12.1, Διόδ. Σικ. 4/75.1, Στέφ. Βυζ., Τζέτζ. Σχόλ. Λυκόφρ. Αλεξ. 29, Ευστ. Σχόλ. Ιλ. τ. 1 σελ. 550-551 και τόμ. 2 σελ. 233-234, Ηρωδ. Καθ. 3/1.308, Ελλάν. FGrH la 4F απόσπ. 139. Ευστ. Σχόλ. Ιλ. τ. 1 σελ. 56-57, Τζέτζ. Σχόλ. Λυκόφρ Αλεξ. 1302-1303, Στράβ. 13/1.48 & 13/1.64, Απολλόδ. 3/12.1, Διόδ. Σικ. 4/75.1, Ηρωδ. Καθ. 3/1.203, Φώτ. κώδ. 186 σελ. 134a). Ηρόδ. (7.20, 5.122).

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: Γ. Λεκάκης «Σαμοθράκη, Ιερά Νήσος», εκδ. Ερωδιός.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

---

[1] Το πελασγικό όνομα Τεύκρος < αυτός που κτυπά και κόβει, ξεσκίζει, με το τόξο του = ικανός τοξότης < ρ. τεύχω, τοξεύω > τεύχος (κομμάτι) > αλλά και τύχη, αυτή που μπορεί να σε κτυπήσει και να σε κόψει κομμάτια > λατινικά Teucer > Teukros.

[2] «Δάρδανος δὲ ἐπὶ τῷ θανάτῳ τοῦ ἀδελφοῦ λυπούμενος, Σαμοθρᾴκην ἀπολιπὼν εἰς τὴν ἀντίπερα ἤπειρον ἦλθε. ταύτης δὲ ἐβασίλευε Τεῦκρος ποταμοῦ Σκαμάνδρου καὶ νύμφης Ἰδαίας· ἀφ᾽ οὗ καὶ οἱ τὴν χώραν νεμόμενοι Τεῦκροι προσηγορεύοντο. ὑποδεχθεὶς δὲ ὑπὸ τοῦ βασιλέως, καὶ λαβὼν μέρος τῆς γῆς καὶ τὴν ἐκείνου θυγατέρα Βάτειαν, Δάρδανον ἔκτισε πόλιν· τελευτήσαντος δὲ Τεύκρου τὴν χώραν ἅπασαν Δαρδανίαν ἐκάλεσε». ΠΗΓΗ: Απολλόδωρου Βιβλίο Γ 12,1.

Ο Τεύκρος αναφέρεται και εξ Αττικής ορμώμενος, από τον Δήμο των Τρώων, που ονομαζόταν Ξυπετός / Ξυπετή, η Τροία Αττικής, με φημισμένο ιερό του Ηρακλέους και της Ήρας («Ηραίον»). Ήταν περίπου όπου νυν η Παλαιά Κοκκινιά / Νίκαια και ο Κορυδαλλός Πειραιώς. – βλ. Διονύσιος Αλικαρνασσεύς, Στράβων («Γεωγρ.», XIII 1, 48).

[3] Υιός του Ωκεανού και της Τηθύος!

[4] Αναφέρεται και Τεύκρος, υιός του Διός και της Ηλέκτρας από τον «Πρώτο Μυθογράφο του Βατικανού» (ΙΙΙ 1, 6), αλλά μάλλον ο συγγραφέας τον μπερδεύει με τον Δάρδανο.

[5] Βλ. Βιργίλιος.

[6] Βλ. Καλλίνος 7ος αι. π.Χ. σε ελεγειακό ποίημά του για την Έφεσο!

[7] σε ένα θραύσμα του 5^ου αιώνα π.Χ. διαβάστηκε η λέξη σε κείμενο του τραγικού ποιητή Αισχύλου.

[8] Μυς εκ της Μυσίας, ποντικός εκ του Πόντου.

[9] Πόλη στον 39^ο παράλληλο - 39°57′26″N 26°14′19″E.

[10] Βλ. Διόδωρος Σικελιώτης.

[11] Μάλλον εξ Ίδης – νυν Ψηλορείτης - Κρήτης.

[12] «η Βάτεια καταγόταν από την βασιλική οικογένεια της Κρήτης». Ένας λόφος της Τρωάδος φέρει το όνομά της. Παιδιά της ο Ίλος (> Ίλιον), ο Εριχθόνιος (Τρωάδος) και ο Ζάκυνθος (> οικιστής της ομώνυμης νήσου). Και ο Τρως απέκτησε κόρη που ονόμασε Βάτεια. - ΠΗΓΕΣ: βλ. Ομ. Ιλ., Λυκόφρων ο Χαλκιδεύς «Αλεξάνδρα».

[13] Βλ. Ευστάθιος Θεσσαλονίκης.

[14] Βλ. Διόδωρος Σικελιώτης (4.75), Βιργίλιος («Αινειάς», 3.148).

[15] Της Σίβυλλας με την προσωνυμία μελάγκραιρα (= αυτή που θολώνει την κάρα / κεφάλι, σκοτίζει με τα σκοτεινά της λόγια τον νου). ΠΗΓΕΣ: Ευστ. Σχόλ. Ιλ. τόμ. 1 σελ. 550-551,Τζέτζ. Σχόλ. Λυκόφρ. Αλεξ. 1464-1465, Αριστ. Θαυμ. 838a.

[16] Όχι την σύζυγο του Λαομέδοντα και μητέρα του Πρίαμου, αφού την χώριζαν πολλές γενεές. Ο Λαομέδων ήταν τρισέγγονος της αδελφής της, της Βάτειας. Η κόρη του Λαομέδοντα και αδελφή του Πρίαμου, Ησιόνη, απέκτησε από τον βασιλιά της Σαλαμίνος, Τελαμώνα έναν υιό, που ονόμασε επίσης Τεύκρο, αδελφό του γίγαντα Αίαντα, ο οποίος έλαβε μέρος με τους Σαλαμινίους στο πλευρό των Αχαιών, στα Τρωικά. - ΠΗΓΕΣ: Απολλόδ. 3/12.7, Τζέτζ. Σχόλ. Λυκόφρ. Αλεξ. 34, 53, 337, 452, Ευστ. Σχόλ. Ιλ. τ. 2 σελ. 581, Σχόλ. Ιλ. Θ ' 284a-c, Υγίν. μύθ. 85.5.

[17] Υπήρχαν δυο πόλεις με αυτό το όνομα στην Μυσία: Το Γεργίθιον, κοντά στην Λάμψακο και η Γέργις κοντά στην Τροία.

καταγωγη των Τρωων Ψηλορειτης, Πειραιευς Σαμοθρακη Τευκρος Κρητικος γεναρχης Τευκροι Κρητες Σκαμανδρος νυμφη ιδη Ιδαια Βατεια Σκαμανδρος λαος Κρητη, πεινα μεγαλονησος, κρητικος πληθυσμος Μικρα Ασια Τευκριοι Μυσια Φρυγια ακρωτηρι Ρητιον, Ρητιο Τευκρια ποταμος σμινθοι, σμινθος ζωο δερμα εξαρτημα οπλισμος σκευος χρησμος, μαντειο αποικια, υπογεια επιθεση γη γηγενης Αμαξιτος θεος Απολλων αρχαια κρητικη διαλεκτος μυς / ποντικος Κρης ναος αφιερωμενος Απολλωνας Σμινθεας καταστροφεας των μυων βασιλεια λατρεια Τροια φημη σοφος πολεμος, βασιλιας Τροιας. νυμφη θρονος ειρηνη ευημερια Ιδα Τρωαδα τρωας Αινειας μεγαλος αρχηγος Τευκρων Τευκριος Αρισβη Μυριννα Δαρδανος Σαμοθρακης ορος ιδα βουνο ιδη Δαρδανια πολη, πρωτευουσα Δαρδανιοι Τρωες προπατορας πρωτος Κρητοθρακικος ελληνικος λαος πολιτισμος Νησω μαντισσα μαντις Σιβυλλα Θοωσα Θρακη, Αδριατικη Γεργιθες Ιασιωνας, ιασιων Κατακλυσμος του Δαρδανου Στραβων Τζετζης Σχολια Λυκοφρωνος Διονυσιος Αλικαρνασσευς Ετυμολογικο Μεγα Απολλοδωρος Διοδωρος Σικελιωτης Στεφαβος Βυζαντιος Τζετζη Σχολιο Λυκοφρων Ευσταθιος Ηρωδιανος Ελλανικος Σχολιαστης Λυκοφρωνας Φωτιος Ηροδοτος πελασγικο πελασγοι τοξο τοξοτης τευχω, τοξευω > τευχος τυχη, ηπειρος πολις Αττικη Δημος Τρωων, Ξυπετος / Ξυπετη, Αττικης, ιερο ιερον Ηρακλεους ηρακλη ηρακλη ηρας ηρα Ηραιον ηραιο Παλαια παλια Κοκκινια Νικαια Κορυδαλλος Πειραιας Πειραια Πειραιως Ωκεανος Τηθυς Διας ζευς Ηλεκτρα Πρωτος Μυθογραφος Βατικανου βατικανο Βιργιλιος Καλλινος 7ος αιωνας πΧ ελεγειακο ποιημα εφεσος ελεγεια θραυσμα 5ος λεξη κειμενο τραγικος ποιητης Αισχυλος Μυς ποντικος ποντικι Ποντου ποντος 39ος παραλληλος Κρητης βασιλικη οικογενεια λοφος ιλος ιλιον Εριχθονιος Τρωαδος Ζακυνθος οικιστης νησος Τρως Ομηρος Ιλιας Χαλκιδευς Αλεξανδρα Θεσσαλονικης Αινειας Σιβυλα μελαγκραιρα καρα / κεφαλι, σκοτος σκοτεινα λογια Ιλιαδα Αριστοτελης Λαομεδοντας Πριαμος Λαομεδων τρισεγγονος Ησιονη, Σαλαμινας σαλαμινα σαλαμις Τελαμωνας τελαμων Αιαντας, αιας Σαλαμινιοι Αχαιοι Τρωικα Υγινος μυθος Γεργιθιον, Λαμψακος Γεργις Γεργιθιο

Share on Google Plus

About ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ