Του Γιώργου Λεκάκη
Ο Ιταλός φιλέλλην Giuseppe CHIAPPE[1] (;- 1848),
εκδότης της εφημερίδος «Ὁ Φίλος τοῦ Νόμου»[2], με αὐτόγραφη
ἐπιστολή - μέ τήν ὑπογραφή του («Ἰωσήφ Ν. Κιάππε») - πρός τούς «ἐν Ἑρμιόνῃ
Συνελθόντας Εὐγενεστάτους Πληρεξουσίους διαφόρων Ἐπαρχιῶν τῆς Ἑλλάδος», γράφει:
«... Εὐγενέστατοι Κύριοι.
Εἶμαι λίαν εὐαίσθητος εἰς τήν
λύπην, την ὁποίαν εἰς τήν εὐγενίαν σας ἐπροξένει ἡ σιωπή τοῦ Φίλου τοῦ Νόμου, ὡς
ἐπληροφορήθην ἀπό τήν σεβαστήν μοι ἐπιστολήν σας τῆς 22. τοῦ ἐνεστῶτος, καί εἰς
τήν εὐνοϊκήν συγγνώμην καί πατριωτικήν χαράν, μέ τήν ὁποίαν, μετά τοσαύτην
σιωπήν, ἐδέχθητε τόν 262. ἀριθμόν, διά τοῦ ὁποίου διελύθη ἡ σιωπή του. [...]
Πολλοί λαοί τῆς Εὐρώπης φρονοῦσι,
καί ἴσως δέν ἀπατῶνται, ὅτι ἡ τύχη των ἐξαρτᾶται μέγα μέρος ἀπό τήν τύχην τῆς Ἑλλάδος·
ἡ δέ Ἑλλάς τήν τύχην της ἐνεπιστεύθη εἰς τόν πατριωτισμόν σας. Στοχασθεῖτε ἐντεῦθεν
πόσοι ὀφθαλμοί ἀτενίζονται διά νά ἐξετάσουν καί κρίνουν τάς ἐργασίας σας. [...]
Ἡ προθυμία σας διά τήν
δημοσίευσιν τῶν πρακτικῶν σας εἶναι τρανόν σημεῖον τῆς εἰλικρινείας τοῦ ὑπέρ
Πατρίδος ζήλου σας. Ἐγώ εὐχαρίστως ἀποδέχομαι νά τά δημοσιεύω, ἀνά ἕν φύλλον
τήν ἑβδομάδα, εἰς χωριστά ἡμίσεα φύλλα, τά ὁποῖα θέλουν διανέμεσθαι μετά τοῦ Φίλου
τοῦ Νόμου, διότι ἐάν τά καταχωρήσω εἰς τήν ἐφημερίδα, πρέπει διά τό στενόχωρον
αὐτῆς νά μήν μέ μείνῃ τόπος δι’ ἄλλας ὕλας, καί νά ὑποπέσῃ ἡ ἐφημερίς εἰς
δυσάρεστον μονοτονίαν. Δεν θέλει δέ πληρωθῆ εἰμή διά τό χαρτίον καί τον κόπον τῶν
τυπογράφων. Ἡ μόνη εἰς τοῦτο παρ’ ἐμοί δυσκολία εἶναι ὅτι δέν ἔχω ἀρκετά
τυπογραφικά στοιχεῖα. Ὅθεν διά νά ἠμπορέσω νά ἐκπληρώσω τήν προσταγήν σας καί
τήν ἐπιθυμίαν μoυ πρός εὐχαρίστησιν ὅλων τῶν λαῶν τῆς Ἑλλάδος εἶναι ἀνάγκη νά
διορίσητε νά μοί δοθοῦν ἀπό τά εἰς Ναύπλιον ὑπερπερισσεύοντα στοιχεῖα τοῦ ἀριθ.
12., δηλαδή τοῦ εἴδους ἐκείνων, δι’ ὧν τυπόνεται ὁ φίλος τοῦ Νόμου, τόσα ὅσα ἀρκοῦν
διά νά τυπωθῇ μησή κόλλα...»
Η επιστολή φέρει ημερομηνία Ύδρα,
29 Ιανουαρίου 1827. Ήταν 2 σελίδες, 276 x 190 χλστ.
ΠΗΓΗ: Βέργος, 9.6.2021.
ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 9.5.2021.
[1] Ο Ιωσήφ Κιάππε εγεννήθη στην πόλη Albenga της Βορείου
Ιταλίας. Ήταν μέλος των Καρμπονάρων (Carbonari), της γνωστής μυστικής
επαναστατικής οργανώσεως στην Ιταλία.
Εργάσθηκε
ως «διδάσκαλος διαφόρων διαλέκτων» στην Ύδρα και της ιταλικής στην «Ναυτική
της Ύδρας Σχολή» - πρόδρομος σχολή της περίφημης Σχολής Εμποροπλοιάρχων.
Έλαβε
μέρος στον Αγώνα του 1821: Με το βρίκιον «Αγαμέμνων» και πλοίαρχο τον Αν.
Τσαμαδό (εκτελούσε χρέη γραμματέα, διερμηνέα και νομικού συμβούλου του
Τσαμαδού, ενώ τηρούσε και το ημερολόγιο του πλοίου) στις εξής επιχειρήσεις:
- Στον
Παγασητικό, «για να ξεσηκώσει στα όπλα τα 24 χωριά του Βώλου» και να
πολιορκήσουν το κάστρο του (5.5.1821).
- Στην
Ναυμαχία της Ερεσσού Λέσβου, που κατέληξε «στην πυρπόληση του μοιραρχικού
εχθρικού δικρότου» από τον Παπανικολή.
- Στην
(προσωρινή) απώθηση των Τούρκων επιδρομέων και την διάσωση των χριστιανών
κατοίκων της πυρποληθείσης πόλεως των Κυδωνιών της Μ. Ασίας (Ιούνιος 1821).
Μετά
την επανάσταση έγινε δικαστής στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος.
ΠΗΓΗ:
Φ. Μιχαλόπουλος «Ο φιλέλλην Ιωσήφ Κιάππε», εφημ. «Καθημερινή», 9.4.1939.
[2] Ήταν εφημερίδα που εκδίδοταν επί τρία χρόνια (10
Μαρτίου 1824 - 27 Μαΐου 1827) στην Ύδρα από τον Ιταλό φιλέλληνα δικηγόρο Ιωσήφ
Κιάπpε. Εξέδωσε συνολικά 296 φύλλα. Ήταν η μακροβιότερη
εφημερίδα της Ελληνικής Επανάστασης. Επίσημο δημοσιογραφικό όργανο της
Διοίκησης. Στηλίτευε τον «κοτζαμπασισμό». Ασκούσε έντονη κριτική στην Γενική
Εφημερίδα της Ελλάδος. Όταν όμως ο εκδότης της τελευταίας Θεόκλητος Φαρμακίδης εδιώχθη,
ο Φίλος του Νόμου τον εστήριξε. Έγραφαν σε αυτήν ο Αλέξανδρος και ο Παναγιώτης
Σούτσος, κ.ά.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook